Pan towarzyszy odchodzącym do Emaus

Taka jest rzeczywistość faktu Chrystusa, Krzyża i Zmartwychwstania. Ale ciągle jest ona „znakiem sprzeciwu” wobec grzechu i ideologii, które go propagują…

Zdecydowanie tak! W Europie, niestety i w Polsce, w niektórych kręgach jest moda na wyśmiewanie krzyża. Czasem robi się z tego element kampanii wyborczej, czasem formę partykularnej reklamy. Dzieje się tak nie po raz pierwszy w historii. Obrazoburcze, prześmiewcze wyobrażenia krzyża były i w starożytności elementem walki z chrześcijaństwem. W XIX wieku na rzymskim Palatynie odkryto grafitti przedstawiające ukrzyżowaną postać z oślą głową. W ten sposób poganie urągali chrześcijanom i wyśmiewali ich wiarę. Historia jest nauczycielką życia… 

Tegoroczna refleksja na Drodze Krzyżowej w Koloseum miała na celu zrozumienie skutków odrzucenia krzyża widocznych w konfliktach i kryzysie współczesnego świata, społeczeństw, grup wyrzuconych na margines, konkretnych osób. Kontrastują one z twórczą siłą miłości wobec człowieka, jaką Bóg zawarł w postawie krzyża, w drodze dającej życie. Wszystko razem jest wyzwaniem dla nas, wierzących, do „uchwycenia się Pana Jezusa” i nie poprzestawania na zewnętrznych manifestacjach. Na październik 2014 r. Papieski Komitet Nauk Historycznych przygotowuje sesję, związaną ze stuleciem wybuchu Pierwszej Wojny Światowej. Zobaczymy trudności, z jakimi borykali się kolejni Papieże Pius X i Benedykt XV, usiłując zapobiec wojnie, a zarazem napotykając mur konfliktów i interesów narodowych, siłę uwikłań partykularnych też ze strony katolików, większą niż ich postawy wynikające z wiary. Zobaczymy determinację Benedykta XV, by utrzymać wyrazistą postawę Stolicy Apostolskiej, nie manipulowaną przez żadną ze stron, wyraźnie bezstronną, co więcej aktywną w budowaniu fundamentów dla pokoju, często wbrew modom i dominującej kulturze politycznej.