Mija rok od ustąpienia z urzędu Benedykta XVI

Niemiecka agencja katolicka KNA przypomniała ostatnie dwa tygodnie tamtego pontyfikatu z lutego 2013.

11 lutego, godz. 11 – Benedykt XVI zwołuje konsystorz z udziałem kardynałów przebywających w Rzymie. Głównym jego tematem miały być trzy kanonizacje. Tymczasem na zakończenie papież nieoczekiwanie odczytuje po łacinie swoją rezygnację, wyjaśniając, że nie jest już w stanie pełnić swej posługi, ze względu na wiek i stan zdrowia.

11.46 – pilną wiadomość wysyła włoska agencja ANSA. Jednocześnie dziennikarka Giovanna Chirri zamieszcza na twitterze informację: „B 16 si è dismesso” – Benedykt XVI ustąpił. Podejmują ją natychmiast inne agencje i media: Reuters, CNN, Al-Arabiya.

12.49 – rzecznik Watykanu ks. Federico Lombardi SI na konferencji prasowej mówi, że wiadomość jest „zaskakująca”. Wyklucza przy tym, aby powodem decyzji była choroba i zapowiada, że Benedykt XVI przeniesie się do klasztoru na terenie Watykanu.

Wieczorem – na Placu św. Piotra gromadzą się wierni na modlitwę.

12 lutego: Bukmacherzy otwierają zakłady w sprawie nazwiska następcy Benedykta XVI. Jedno z dalszych miejsc na tej liście zajmuje argentyński kardynał Jorge Mario Bergoglio, obecny papież Franciszek. Wokół Placu św. Piotra i zamku św. Anioła stacje telewizyjne całego świata instalują swoje stanowiska, by informować o przygotowaniach do konklawe.

13 lutego: Środa Popielcowa, w bazylice św. Piotra Joseph Ratzinger sprawuje swoją ostatnią Mszę św. jako papież. W kazaniu ubolewa z powodu rozdarcia w Kościele. Wcześniej, podczas audiencji ogólnej, po raz pierwszy publicznie mówi o swym ustąpieniu.

14 lutego: Ojciec Święty żegna się z księżmi swojej diecezji rzymskiej. W przemówieniu do nich, a raczej – jak podkreślił – „rozmowie”, dokonuje osobistego bilansu Soboru Watykańskiego II (1962-65).

15 lutego: Benedykt XVI mianuje Niemca Ernsta von Freyberga szefem Rady Nadzorczej Instytutu Dzieł Religijnych, czyli Banku Watykańskiego (IOR).

16 lutego: Watykan podaje szczegóły pożegnania, m.in. zapowiada, że Benedykt XVI przeniesie się, po ustąpieniu, na dwa miesiące do letniej rezydencji papieży w Castel Gandolfo.

17 lutego: Benedykt XVI rozpoczyna tradycyjne rekolekcje wielkopostne dla Kurii – wszystkie wydarzenia oficjalne (audiencje, spotkania) są odwołane, on sam słucha nauk i modli się.

22 lutego: Upływa wyznaczony przez Watykan dla tradycjonalistycznego Bractwa św. Piusa X termin pojednania z Rzymem. Ustępujący papież bardzo pragnął tego pojednania.

23 lutego: Benedykt XVI przyjmuje prezydenta Włoch Giorgio Napolitano.

Członkiem Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej papież mianuje kardynała J. M. Bergoglio. Zatwierdza też zmiany w obrzędzie rozpoczęcia pontyfikatu swego następcy, m.in. publiczne przyrzeczenie wierności wszystkich kardynałów.

24 lutego: Mimo wyborów parlamentarnych we Włoszech na ostatnią modlitwę Anioł Pański z papieżem na Plac św. Piotra przychodzi ponad 100 tysięcy wiernych. Na żywo transmitują to wydarzenie liczne stacje telewizyjne na całym świecie. Benedykt XVI oświadcza, że pragnie „służyć Kościołowi z taką samą miłością jak dotychczas”.

25 lutego: Po zarzutach natury moralnej szkocki kardynał Keith O’Brien zapowiada, że nie weźmie udziału w konklawe. Później przyznaje się do nadużyć na tle seksualnym. Debata na temat pedofilii duchownych towarzyszy również przygotowaniom do wyboru papieża.

26 lutego: swoim ostatnim dokumentem: „Normas nonnullas” papież otwiera drogę do wcześniejszego otwarcia konklawe. Stolica Apostolska zapowiada, że w przyszłości Benedykt XVI będzie „papieżem emerytowanym”, przysługiwać mu będzie nadal tytuł „Jego Świątobliwość” i zachowa także swoją białą sutannę.

27 lutego: ostatnia audiencja ogólna Benedykta XVI. Wobec zebranych na placu św. Piotra 150 tys. wiernych papież dziękuje za „poszanowanie i zrozumienie” jego decyzji. Zgromadzeni długotrwałymi oklaskami dziękują Ojcu Świętemu.

Na zakończenie audiencji przyjmuje on ostatnich polityków: prezydenta Słowacji Ivana Gašparoviča, kapitanów regentów San Marino – Teodoro Lonferniniego i Denise Bronzetti oraz szefa Bawarii Horsta Seehofera.

28 lutego: Przed południem – Benedykt XVI żegna się z kardynałami. Przyszłemu papieżowi przyrzeka „bezwarunkowy szacunek i posłuszeństwo”. Przy Biurze Prasowym Stolicy Apostolskiej, poza akredytowanymi na stałe dziennikarzami, akredytuje się dodatkowo 3641 pracowników mediów w celu obsługi zmiany pontyfikatu.

Biuro Prasowe ogłasza dwie ostatnie nominacje biskupie ustępującego papieża: Samuela Jofré dla diecezji Villa María w Argentynie i Josepha Đinh Đuc Đao jako pomocniczego dla diec. Xuân Lôc w Wietnamie.

Godz. 17.00 – Benedykt XVI i jego sekretarz osobisty ks. Georg Gänswein opuszczają Pałac Apostolski. Ks. Gänswein ma łzy w oczach. Do Castel Gandolfo przewozi ich śmigłowiec prezydenta Włoch. Odlotowi emerytowanego już papieża towarzyszy bicie dzwonów we wszystkich kościołach Rzymu. Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej kard. Tarcisio Bertone opatruje apartamenty papieskie pieczęciami lakowymi, tak jak po śmierci papieża.

Godz.18.00 – nabożeństwo dziękczynne w berlińskiej katedrze św. Jadwigi za pontyfikat niemieckiego papieża. Podczas podobnego nabożeństwa w gdańskiej katedrze, po raz pierwszy w historii Polski, rozbrzmiewa hymn Niemiec.

Godz. 18.30 – Benedykt XVI przybywa do Castel Gandolfo i udziela zgromadzonym wiernym błogosławieństwa apostolskiego. Żegna się z nimi jako „prosty pielgrzym, wchodzący na ostatni etap swojej drogi przez Ziemię”.

Godz. 20.00 – po siedmiu latach, dziesięciu miesiącach i dziewięciu dniach pontyfikat Benedykta XVI dobiegł końca.