Opis życia i cnót ks. Blachnickiego już w Watykanie

O złożeniu liczącego prawie tysiąc stron positio - dokumentu będącego opisem życia i cnót ks. Franciszka Blachnickiego - poinformował PAP w środę z Watykanu rzecznik metropolity katowickiego ks. dr Łukasz Gaweł. "Positio zostało złożone na ręce prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kardynała Angelo Amato" - powiedział ks. Gaweł.

O przygotowaniu positio archidiecezja katowicka poinformowała w poniedziałek, podkreślając, że jest to "ważny krok w procesie beatyfikacyjnym Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego", który rozpoczął się 9 grudnia 1995 r.

Kluczowymi momentami w procesach beatyfikacyjnych są: udowodnienie heroiczności cnót kandydata na ołtarze oraz kanoniczne stwierdzenie, że za jego wstawiennictwem dokonał się co najmniej jeden cud.

"Oczekujemy dekretu o heroiczności cnót Sługi Bożego księdza Franciszka Blachnickiego; a naszą powinnością (...), diecezjan katowickich, także Ruchu Światło-Życie i wszystkich tych, którzy znali sługę Bożego ks. Blachnickiego, jest modlitwa o beatyfikację i (...) o znak nadzwyczajnego uzdrowienia" - mówił abp Skworc w poniedziałek, jeszcze przed wizytą w Watykanie, o staraniach zmierzających do beatyfikacji ks. Blachnickiego.

Ks. Franciszek Blachnicki, założyciel i duchowy ojciec Ruchu Światło-Życie (jednego z ruchów odnowy Kościoła wg nauczania Soboru Watykańskiego II) - urodził się 24 marca 1921 r. w Rybniku (Śląskie); zmarł 27 lutego 1987 r. w Carlsbergu (Niemcy).

W czasie drugiej wojny światowej walczył z okupantem hitlerowskim, uczestniczył w kampanii wrześniowej, potem działał w konspiracji; w czerwcu 1940 r. został aresztowany przez gestapo, a następnie wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz.

Po wojnie wstąpił do Śląskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie; święcenia przyjął w 1950 r. Jako wikariusz pracował w kilku parafiach diecezji katowickiej. W pracy duszpasterskiej zwracał szczególną uwagę na formowanie grup elitarnych; wypracował metodę dziecięcych rekolekcji zamkniętych (15-dniowa Oaza Dzieci Bożych).

Od 1957 r. prowadził działalność na rzecz trzeźwości pod nazwą "Krucjata Wstrzemięźliwości". W 1960 r. ówczesne władze zlikwidowały centralę Krucjaty, a w 1961 r. ks. Blachnickiego aresztowano pod zarzutem wydawania nielegalnych druków i rozpowszechniania informacji o prześladowaniu Kościoła w Polsce. Został skazany na 13 miesięcy w zawieszeniu na 3 lata.

W 1963 r. ks. Blachnicki podjął się na nowo prowadzenia rekolekcji oazowych. Metodę 15-dniowych rekolekcji stosował stopniowo do grup młodzieży, dorosłych i rodzin; opracował specjalne materiały i pomoce. W ten sposób oazy rozwinęły się w ruch, zwany Ruchem Światło-Życie. Największy rozwój ruchu oazowego nastąpił w latach 1970-80.

Stan wojenny zastał go w Rzymie. W roku 1982 osiadł w ośrodku polskim Marianum w Carlsbergu i rozpoczął organizowanie Międzynarodowego Centrum Ewangelizacji Światło-Życie. Zmarł nagle w Carlsbergu w 1987 r.

Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1994) oraz Krzyżem Oświęcimskim (1995). W 1995 r. rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny.

Od 2000 r. jego grób znajduje się w kościele pod wezwaniem Dobrego Pasterza w Krościenku nad Dunajcem (ponowny pochówek szczątków duchownego odbył się w mieście, w którym przez wiele lat organizowano rekolekcje oazowe formacji Światło-Życie).