Chwała niech będzie Piotrowi i Pawłowi

Oto tekst papieskiego rozważania w tłumaczeniu na język polski:


Drodzy bracia i siostry,

Z radością obchodzimy uroczystość liturgiczną świętych Piotra i Pawła. Święto to towarzyszy liczącej dwa tysiące lat historii ludu chrześcijańskiego. Są oni nazywani filarami rodzącego się Kościoła. Będąc wybitnymi świadkami wiary, rozszerzyli Królestwo Boże swymi różnymi darami i na wzór swego Boskiego Mistrza swoje głoszenie Ewangelii przypieczętowali krwią. Ich męczeństwo jest znakiem jedności Kościoła, jak mówi św. Augustyn: „W jednym i tym samym dniu czcimy męczeństwo dwóch Apostołów. Oni także stanowili jedno. Chociaż cierpieli w różnych dniach, stanowili jedno. Piotr wyruszył pierwszy. Za nim podążył Paweł”. (Kazanie 295, 8: PL 38, 1352).

Wymownym znakiem ofiary Piotra jest bazylika watykańska i ten plac, tak ważne dla chrześcijaństwa. W naszym Mieście istnieją także istotne ślady męczeństwa Pawła, a zwłaszcza poświęcona jemu bazylika przy Via Ostiense. Rzym nosi wpisane w swe dzieje znaki życia i chwalebnej śmierci skromnego rybaka z Galilei i Apostoła Narodów, których słusznie sobie wybrał na patronów. Wspominając ich jaśniejące świadectwo, wspominamy początki czcigodnego Kościoła, który w Rzymie wierzy, modli się i głosi Chrystusa Odkupiciela. Ale święci Piotr i Paweł nie tylko jaśnieją na niebie Rzymu, ale także w sercach wszystkich wierzących, którzy oświeceni ich nauczaniem i ich przykładem, w każdej części świata idą drogą wiary, nadziei i miłości.

Na tej drodze zbawienia, wspólnota chrześcijańska, wspierana przez obecność Ducha Boga żywego, czuje się silną i spokojną, wspierana w kontynuowaniu drogi wierności Chrystusowi i głoszenia Jego Ewangelii ludziom wszystkich czasów. Na tej owocnej drodze duchowej i misyjnej mieści się również wręczenie paliuszy arcybiskupom metropolitom, czego dokonałem dziś rano w bazylice. Jest to zawsze wymowny obrzęd, podkreślający wewnętrzną jedność pasterzy z Następcą Piotra i głęboką więź, która łączy nas z tradycją apostolską. Jest to podwójny skarb świętości, która łączy w sobie jedność i katolickość Kościoła: cenny skarb, który trzeba odkryć i żyć z odnowionym entuzjazmem i stałym zaangażowaniem.

Drodzy pielgrzymi, zgromadziliśmy się tutaj z całego świata! W tym świątecznym dniu módlmy się słowami liturgii wschodniej: „Chwała niech będzie Piotrowi i Pawłowi - tym dwom wielkim światłom Kościoła: świecą oni na firmamencie wiary”. W tym klimacie, pragnę skierować szczególne pozdrowienie do delegacji Patriarchatu Konstantynopola, która przybyła, jak co roku, aby uczestniczyć w tych naszych tradycyjnych uroczystościach. Niech Najświętsza Panna prowadzi wszystkich wierzących w Chrystusa do upragnionej pełnej jedności!

Po udzieleniu błogosławieństwa Benedykt XVI zwracając się po włosku pozdrowił kardynała wikariusza dla Rzymu, Agostino Valliniego i podziękował wszystkim, którzy modlili się dziś w jego intencji.