Drugi etap ewangelizacji w dziejach Kościoła był przedmiotem kolejnego wystąpienia kaznodziei domu papieskiego, którego wysłuchał rano Benedykt XVI.
O. Raniero Cantalamessa OFMCap skupił się tym razem na okresie upadku cesarstwa rzymskiego, gdy Kościół rozpoczął misję wśród ludów barbarzyńskich, a główny jej ciężar spoczął na mnichach. Jak zaznaczył włoski kapucyn, był to ważny przełom: Dobra Nowina głoszona jest barbarzyńcom, którymi cywilizowany świat pogardzał, bojąc się ich zarazem, a najskuteczniejszymi jej głosicielami są ci, którzy wybrali życie kontemplacyjne w oderwaniu od świata. Wówczas to dała o sobie znać potrzeba inkulturacji, gdy ewangelizacja połączona została z misją cywilizacyjną. Efektem tego było zapełnienie Europy klasztorami będącymi rozsadnikami jednego i drugiego.
O. Cantalamessa porównał czasy upadku cesarstwa rzymskiego ze współczesnością Europy zalewanej już nie tyle przez barbarzyńskich pogan i heretyków, co często przez ludy o bardzo ugruntowanej religijności. W tym kontekście rysuje się napięcie, choć nie sprzeczność, między wymogami dialogu międzyreligijnego i ewangelizacji. Jak zaznaczył papieski kaznodzieja, oba elementy należy docenić i uczynić jednością, podobnie jak w przeszłości pogodzono życie kontemplacyjne z misją.
Syn zmarł 18 lat temu, „lecz wydaje się, jakby to było wczoraj”.
"Niech z waszych rodzin, wspólnot parafialnych i diecezjalnych płynie przykład miłości..."
W komunikacji medialnej będzie teraz jak włoski, angielski czy hiszpański.
Głód bywa dziś już traktowany jako coś w rodzaju „muzyki w tle”, do której się przyzwyczailiśmy.
To nie tylko wydarzenie religijne, ale też publiczne świadectwo wiary.