Umacniajcie swoje zaangażowanie na rzecz ubogich

Niestety Ojciec Święty ze względu na nadciągający tajfun musiał opuścić wyspę Leyte, na której położone jest Palo. Przed odlotem spotkał się z grupą duchownych na lotnisku w Tacloban. Publikujemy tekst papieskiego przemówienia (wersja przygotowana do wygłoszenia).

Drodzy bracia i siostry,

Pozdrawiam was wszystkich z wielką miłością w Panu. Cieszę się, że możemy się spotkać w katedrze Przemienienia Pańskiego. Ten dom modlitwy, jak wiele innych, został odrestaurowany dzięki niezwykłej ofiarności wielu ludzi. Stoi jako wymowny znak ogromnego wysiłku odbudowy, jaki podjęliście wy i wasi sąsiedzi w następstwie zniszczeń spowodowanych przez tajfun Yolanda. Jest to również dla nas wszystkich konkretne przypomnienie, że nawet pośród klęski i cierpienia, nasz Bóg nieustanie działa, czyniąc wszystko nowe.

Wielu z was poważnie ucierpiało, nie tylko ze względu na zniszczenia spowodowane przez tajfun, ale także z powodu utraty członków rodziny i przyjaciół. Powierzmy dziś Bożemu miłosierdziu tych wszystkich, którzy zginęli i przyzywajmy Jego pociechy i pokoju dla wszystkich, którzy nadal są pogrążeni w żałobie. Pamiętajmy w sposób szczególny o tych spośród nas, którym ból utrudnia dostrzeżenie drogi, jak iść naprzód. Równocześnie dziękujmy Bogu za tych wszystkich, którzy pracowali w tych miesiącach, aby uprzątnąć zniszczenia, odwiedzić chorych i umierających, aby pocieszyć pogrążonych w żałobie i pochować zmarłych. Ich dobroć oraz hojna pomoc, która dotarła od tak wielu ludzi na całym świecie jest prawdziwym znakiem, że Bóg nigdy nas nie opuszcza!

W tym miejscu w sposób szczególny pragnę podziękować wielu księżom i zakonnikom, którzy odpowiedzieli z ogromną wielkodusznością na dramatyczne potrzeby ludzi na obszarach najbardziej dotkniętych. Swoją obecnością i miłosierdziem daliście świadectwo pięknu i prawdzie Ewangelii. Sprawiliście, że Kościół był obecny jako źródło nadziei, uzdrowienia i miłosierdzia. Wraz z wieloma waszymi sąsiadami okazaliście także głęboką wiarę i wytrwałość Filipińczyków. Wiele relacji o dobroci i poświęceniu, jakie wyłoniły się z tych mrocznych dni, trzeba zapamiętać i przekazywać przyszłym pokoleniom.

Przed chwilą poświęciłem nowe centrum dla ubogich, które jest kolejnym znakiem zainteresowania i troski Kościoła o naszych potrzebujących braci i siostry. Jakże jest ich wielu! I jak bardzo nasz Pan ich kocha! Dzisiaj, z tego miejsca, które zaznało tak głębokich cierpień i ludzkich potrzeb, proszę, aby uczyniono jeszcze więcej dla ubogich. Proszę przede wszystkim, aby ubodzy w całym kraju byli traktowani sprawiedliwie – aby szanowano ich godność, aby sprawiedliwe i integrujące były wytyczne polityczne i gospodarcze, aby rozwijano możliwości zatrudnienia i kształcenia oraz aby usunięto przeszkody w realizacji świadczeń socjalnych. Sposób w jaki traktujemy ubogich będzie kryterium, na podstawie którego każdy z nas będzie sądzony (por. Mt 25,40.45). Proszę was wszystkich oraz wszystkich odpowiedzialnych za dobro społeczeństwa o umocnienie waszego zaangażowania na rzecz sprawiedliwości społecznej i polepszenia losu ubogich, zarówno tutaj, jak i w całych Filipinach.

Wreszcie, chciałbym wypowiedzieć kilka słów szczerego podziękowania dla obecnych tu ludzi młodych, w tym seminarzystów i młodych zakonników. Wielu z was w obliczu następstw tajfunu okazało heroiczną ofiarność. Mam nadzieję, że zawsze będziecie zdawali sobie sprawę, że prawdziwe szczęście pochodzi z pomagania innym, z dawania im samych siebie z poświęceniem, miłosierdziem i współczuciem. W ten sposób będziecie potężną siłą dla odnowy społeczeństwa, nie tylko w dziele renowacji budynków, ale, co ważniejsze, w budowaniu królestwa Bożego, królestwa świętości, sprawiedliwości i pokoju na waszej ojczystej ziemi.

Drodzy kapłani, zakonnicy i zakonnice, drogie rodziny i przyjaciele. W tej katedrze Przemienienia Pańskiego prośmy, aby nasze życie nadal było wspierane i przemieniane przez moc Jego zmartwychwstania. Powierzam was wszystkich miłującej opiece Maryi, Matki Kościoła. Niech wyjedna Ona dla was i dla wszystkich umiłowanych mieszkańców tych ziem błogosławieństwo Pana pocieszenia, radości i pokoju. Niech Bóg błogosławi was wszystkich!