PRZEMÓWIENIE POWITALNE PATRIARCHY DIMITRIOSA I DO PAPIEŻA JANA PAWŁA II

Świątobliwy Bracie!

Oddając chwałę Bogu przyjmujemy Ciebie dzisiaj w tym mieście Bogarodzicy i w tym Kościele Jej Syna, naszego Wspólnego Pana i Zbawiciela Jezusa Chrystusa, w Kościele będącym od wieków świętym centrum formułowania, strzeżenia, wyznawania i głoszenia wiary chrześcijańskiej. Twoje przybycie do nas pod znakiem miłości i prostoty ma głębsze znaczenie niż spotkanie dwóch lokalnych biskupów. Traktujemy je jako spotkanie Kościołów Zachodu i Wschodu. Stąd radość z tej doniosłej, historycznej wizyty Waszej Błogosławionej Świątobliwości, Papieża rzymskiego, jest nie tylko krótkotrwałą, przez zgromadzonych tu dzisiaj, odczuwaną radością. Nasze spotkanie mieści się bowiem w ramach powszechnego i odwiecznego Bożego planu odkupienia rodzaju ludzkiego.

Spotkanie odbywa się w tym miejscu, ale geograficznie w nomenklaturze kościelnej rozciąga się na cały Wschód i cały Zachód, a zgodnie ze współczesnym nazewnictwem w geografii świata także na Północ i Południe. Spotkanie odbywa się dzisiaj, ale sięga też dalekiej przeszłości wspólnych Apostołów, Ojców, Męczenników i Wyznawców, wspólnych soborów ekumenicznych, wspólnej celebracji przy tym samym ołtarzu i komunii z tego samego Kielicha. Sięga też przeszłości najbliższej obydwu naszych wielkich poprzedników: Papieża Pawła VI i Patriarchy Athenagorasa I. A ponadto spotkanie dzisiejsze ukierunkowane jest na Boże jutro. A będzie to jutro przywróconej jedności, wspólnego znowu wyznawania wiary, pełnej na nowo wspólnoty w boskiej Eucharystii.

Oceniając tę historyczną wizytę w tej perspektywie przestrzenno-czasowej, uznajemy wielkość Waszego kroku, za który wyrażamy Wam naszą wdzięczność.

Wierzymy, że w tym momencie Pan jest obecny pośród nas i że Pocieszyciel jest nad nami, że współradują się z nami dwaj bracia Piotr i Andrzej, i że duchy wspólnych Ojców i Męczenników są przy nas dla dodania nam zachęty. A zarazem jesteśmy świadomi, że jest przed nami, w obliczu naszej odpowiedzialności, pełne niepokoju oczekiwanie podzielonych chrześcijan, udręka człowieka bez Boga i bez Chrystusa, cierpienie ogromnych rzesz pozbawionych ludzkich praw, wolności i sprawiedliwości, chleba i lekarstw, wychowania, poczucia bezpieczeństwa i pokoju.

Dlatego też uważamy Waszą błogosławioną obecność tutaj i nasze spotkanie za wyraz woli Bożej, za wezwanie i zaproszenie ze strony świata, na które powinniśmy odpowiedzieć. I dlatego ten Kościół składający Bogu chwałę przyjmuje Waszą Świątobliwość w samym akcie tej Chwały, w Doksologii. Albowiem to nasze spotkanie jest promieniem Bożej światłości i odbywa się na chwałę Bożą, dla pokoju Boga z człowiekiem, dla pokoju między ludźmi i zapanowania dobrej woli między wszystkimi ludźmi na świecie.

„Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli" (Łk 2, 14). Witaj, święty Bracie!