Abp Parolin nowym sekretarzem stanu

Ojciec Święty przyjął dymisję złożoną w związku z osiągnięciem przewidzianego prawem wieku przez Sekretarza Stanu Stolicy Apostolskiej, 78-letniego kard. Tarcisio Bertone, a jego następcą mianował 58-letniego abp Pietro Parolina, dotychczasowego nuncjusza apostolskiego w Wenezueli.

Jest on najmłodszym na tym stanowisku współpracownikiem papieża od czasów kard. Eugenio Pacellego (późniejszego Piusa XII), który został sekretarzem stanu u boku Piusa XI w wieku 53 lat.

Dziękując za okazane zaufanie, abp Parolin zapewnił, że pragnie współpracować z Ojcem Świętym dla większej chwały Bożej, dobra Kościoła oraz postępu i pokoju rodzaju ludzkiego, aby znalazł on motywy do życia i nadziei. Zaznaczył, iż dobrze zdaje sobie sprawę z jednej strony ze stojącej przed nim wielkiej odpowiedzialności, ale także ze swoich ludzkich ograniczeń. Dlatego powierza siebie miłosiernej miłości Boga oraz modlitwom wszystkich wiernych. "Już od tej chwili dziękuję wszystkim za zrozumienie i pomoc, które w jakiejkolwiek formie zechcą mi okazać w wypełnianiu mojego nowego obowiązku" - stwierdził abp Parolin.

Wyraził też wdzięczność osobom, które napotkał na drodze swego życia, począwszy od kręgu rodzinnego, aż po papieża-seniora Benedykta XVI, kard. Bertone, przełożonych, kolegów i współpracowników w Kurii Rzymskiej, papieskich dyplomatów. "Czuję się wielkim dłużnikiem ich wszystkich" - stwierdził nowy watykański sekretarz stanu. Zaznaczył, że podejmuje tę nową posługę z drżeniem, ale także ufnością i pogodą ducha, gotów, tak jak do tego wzywa papież Franciszek podążać, budować i wyznawać Jezusa.

Urodzony 17 stycznia 1955 w Schiavon koło Vicenzy w północnych Włoszech abp Pietro Parolin jest, mimo stosunkowo młodego wieku, jednym z najbardziej doświadczonych dyplomatów watykańskich. Po święceniach kapłańskich studiował w Rzymie prawo kanoniczne i dyplomację, a w 1986 rozpoczął służbę w dyplomacji Stolicy Apostolskiej. Pracował w przedstawicielstwach papieskich w Nigerii (1986-1989) i Meksyku (1989-1992). Po powrocie do Watykanu był odpowiedzialny w kierowanym przez kard. Angelo Sodano Sekretariacie Stanu za Hiszpanię, Andorę, zaś od roku 2000 za Włochy i San Marino. Zna włoski, angielski, francuski i hiszpański.

Od 30 listopada 2002 roku był podsekretarzem ds. Relacji Stolicy Apostolskiej z Państwami ("wiceszefem dyplomacji watykańskiej"). Wielokrotnie stał na czele delegacji Stolicy Apostolskiej na różne konferencje międzynarodowe, zwłaszcza nt. rozbrojenia jądrowego i do rozmów z rządami niektórych państw. Przez kilka lat przewodniczył delegacjom watykańskim rozmawiającym z władzami Wietnamu i – nieco rzadziej – Izraela. W lutym 2009 r. udało mu się wypracować porozumienie z rządem w Hanoi, które może zaowocować nawiązaniem pełnych stosunków dyplomatycznych między Stolicą Apostolską a Wietnamem. 17 sierpnia 2009 roku został mianowany nuncjuszem w Wenezueli. Sakrę biskupią przyjął 12 września 2009 roku z rąk papieża Benedykta XVI. Podczas swej posługi w tym kraju doprowadził do względnej poprawy relacji między władzami tego kraju a Stolicą Apostolską.

Ks. prał. Parolin przebywał w Polsce w 2007 roku jako oficjalny przedstawiciel papieża i Stolicy Apostolskiej na VII Dzień Papieski. Wygłosił wówczas referat nt. przełomowego znaczenia Jana Pawła II dla rozumienia papieskiej dyplomacji jako narzędzia obrony praw i godności człowieka.

Zdaniem znanego włoskiego watykanisty, Andrei Torniellego zadaniem nowego watykańskiego sekretarza stanu będzie realizowanie przy pomocy środków dyplomacji "nawrócenia duszpasterskiego", jakie swoim przykładem i słowami wskazuje Papież Franciszek.

Natomiast Gian Guido Vecchi w "Corriere della Sera” przypomina, że ta ważna decyzja personalna dokonywana jest w momencie przygotowań do reformy Kurii Rzymskiej. jeden z projektów, przygotowany przez przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Interpretacji Tekstów Prawnych, kard. Francesco Coccopalmerio przewiduje ustanowienie urzędu "Moderatora Kurii Rzymskiej". Miałby on być odpowiedzialnym za funkcjonowanie Kurii. Na przykład jeśli jakaś dykasteria stanęłaby wobec szczególnych zadań, moderator miałby zatroszczyć się o zapewnienie możliwości ich zrealizowania. Byłaby to rola odrębna od sekretarza stanu, który u boku papieża miałby się zajmować problemami Kościoła powszechnego. Natomiast rola moderatora ograniczała by się do Kurii i dbania o jej sprawne funkcjonowanie.

«« | « | 1 | » | »»
Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg