Franciszek do Polaków: Odważnie głoście wieść o zmartwychwstaniu Pana

 Oto słowa Ojca Świętego skierowane do Polaków:

Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów polskich. Bracia i siostry, przeżywamy radość Wielkiej Nocy. Nasze serca przenika dźwięk rezurekcyjnych dzwonów. Przypominają nam one, że Chrystus umarł, zmartwychwstał, żyje, jest obecnych w nas i w swoim Kościele. Wzywają nas byśmy z odwagą Apostołów głosili wszystkim tę radosną wieść o Jego zmartwychwstaniu. Niech świadectwo wiary umocni naszych braci, obudzi serca wątpiących i pomoże im odnaleźć i spotkać Chrystusa. Z serca błogosławię wam i waszym bliskim.

Papieską audiencję streścił po polsku ks. prał. Sławomir Nasiorowski z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej:

Drodzy bracia i siostry, kontynuujemy katechezę na temat piątej prośby „Ojcze nasz”, zastanawiając się nad wyrażeniem: „jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili” (Mt 6,12). Uświadamiamy sobie, że ”wszyscy jesteśmy dłużnikami wobec Boga i braci. W życiu często przychodzi nam przecież prosić o przebaczenie. Myśląc o naszym postępowaniu, o grzechach, zaniedbaniach, urazach często wołamy: „odpuść nam nasze winy”. Skoro Bóg przebacza nam, to i my powinniśmy przebaczać bliźnim. Pan Jezus nauczał o tym w swoich przypowieściach, np. w tej o nielitościwym dłużniku. Pamiętamy sługę, który miał wielki dług wobec króla: dziesięć tysięcy talentów! Suma niemożliwa do spłacenia. Niespodzianie dług ten zostaje mu darowany. On sam nie potrafi jednak darować długu swemu współsłudze, który był mu winien zaledwie sto denarów. Nie przyjął jego błagań ani wyjaśnień. Dlatego sługę, któremu król wiele darował spotyka potępienie i kara. Także i my, jeśli nie usiłujemy przebaczać, nie oczekujmy przebaczenia. Jeśli nie kochamy, nie oczekujmy miłości. Pamiętajmy, że słowem, uściskiem dłoni, uśmiechem możemy przekazać innym to, co otrzymaliśmy najcenniejszego: przebaczenie. Niech to będzie naszym zwyczajem.