Msza Święta na Błoniach 18 sierpnia 2002 z beatyfikacją cztrerech Sług Bożych

Ojciec Święty podnosząc Hostię mówi:
Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata.
Błogosławieni, którzy zostali wezwani na Jego ucztę
W: Panie, nie jestem godzien, abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja.

W czasie przyjmowania Komunii świętej trwa śpiew.

1. Bądźże pozdrowiona Hostio Żywa, –
W której Jezus Chrystus Bóstwo ukrywa.
Ref.: Witaj, Jezu, Synu Maryi, –
Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi!
2. Bądźże pozdrowiony, Anielski Chlebie, –
W tym tu Sakramencie wielbimy Ciebie. – Ref.
3. Bądźże pozdrowiony, Dobry Pasterzu, –
Tyś dał duszę swoją za nas na krzyżu! – Ref.
4. Bądźże pozdrowiony, Boski Kapłanie, –
Przyjm nasze ofiary, usłysz błaganie. – Ref.

Ave verum (E. Elgar) – chór

1. U drzwi Twoich stoję Panie, – Czekam na Twe zmiłowanie, – Który pod osłoną chleba, – Prawdziwy Bóg jesteś z nieba.
2. W tej Hostii jest Bóg żywy, – Choć zakryty, lecz prawdziwy. – W tym Najświętszym Sakramencie – Z nieba stawa w tym momencie.
3. Jak wielki cud Bóg uczynił, – Gdy chleb w Ciało swe przemienił. – A nam pożywać zostawił, – Ażeby nas przez to zbawił.
4. Święty, Mocny, Nieśmiertelny, – W majestacie swym niezmierny. – Aniołowie się lękają, – Gdy na Jego twarz patrzają.
5. Wszyscy niebiescy duchowie – Lękają się i królowie. – Niebo, ziemia ani morze – Pojąć, co jest Bóg, nie może.