Urodził się 5 września 1933 w Santiago. Ukończył studia matematyczne na wydziale inżynieryjnym Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego w swym mieście rodzinnym.
Jeszcze w czasie studiów związał się na wiele lat ze studencką gałęzią rodzącego się wówczas Ruchu Szensztackiego, wywodzącego się z Niemiec. Studiował następnie filozofię i teologię na uniwersytecie we Fryburgu Szwajcarskim. Tam też przyjął święcenia kapłańskie 16 lipca 1961. W październiku 1962 zetknął się z założycielem Ruchu ks. Josephem Kentenichem, którego uważał za swego ojca duchowego. W latach 1963-65 był konsultantem Ruchu ds. młodzieży i studentów, a w latach 1965-71 regionalnym przełożonym Świeckiego Instytutu Ojców Szensztackich w Chile. Współpracował wówczas blisko z ówczesnym arcybiskupem Santiago kard. Raulem Silvą Henriquezem; w latach 1971-74 był członkiem Rady Generalnej Instytutu w Niemczech, a w latach 1974-90 przełożonym generalnym tej wspólnoty.
22 grudnia 1990 Jan Paweł II mianował go sekretarzem Kongregacji Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, wynosząc go jednocześnie do godności arcybiskupa tytularnego i osobiście udzielając mu sakry 6 stycznia następnego roku w Watykanie. 24 września 1994 został mianowany biskupem Valparaiso w Chile z zachowaniem tytułu arcybiskupa. Od 24 kwietnia 1998 jest arcybiskupem-metropolitą Santiago i wielkim kanclerzem swego dawnego Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego. Od listopada 1998 jest już drugą kadencję przewodniczącym episkopatu swego kraju, a 13 maja 1999 został pierwszym wiceprzewodniczącym Latynoamerykańskiej Rady Biskupiej (CELAM). Na konsystorzu 21 lutego 2001 Papież mianuje go kardynałem. Od 16 maja 2003 stoi na czele CELAM-u.
Należy do najaktywniejszych hierarchów Ameryki Łacińskiej i najlepiej znających problemy Kościoła na różnych kontynentach, gdyż zjeździł niemal cały świat zarówno jako wieloletni generał ojców szensztackich, jak i jako sekretarz wspomnianej kongregacji watykańskiej, zajmującej się sprawami życia zakonnego w Kościele. Ma dużą łatwość nawiązywania kontaktów z ludźmi, a przy tym jest człowiekiem wielkiej duchowości.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Przyboczna straż papieża uczestniczyła w tajnych operacjach, także podczas drugiej wojny światowej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Mają uwydatnić, że jest to pogrzeb pasterza i ucznia Chrystusa, a nie władcy.
W audiencji uczestniczyła żona prezydenta Ukrainy Ołena Zełenska.
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.