Papieże i pióro

Jan Paweł II nie jest pierwszym Następcą św. Piotra, który sięgnął po pióro nie tylko po to, aby wydawać dokumenty kościelne, ale także po to, aby posługiwać się formami literackimi. Jako papież wydał już 5 książek: "Przekroczyć próg nadziei", "Dar i Tajemnica" "Tryptyk rzymski", "Wstańcie, chodźmy!", "Pamięć i tożsamość".

Papież Damazy I (366-384) w miejscach kaźni męczenników umieszczał napisane po łacinie własne wierszowane epigramy, które w marmurze wykuwał jego kaligraf Furius Dionizy Filokalus. W katakumbach św. Kaliksta, w krypcie Lucyny, powyżej grobu papieża Korneliusza, znajduje się część płyty, na której zostały wyryte jego wiersze, napisane z okazji budowy klatki schodowej, prowadzącej do krypty i z okazji otwarcia podwójnego świetlika.

Jako wielki chrześcijański pisarz przeszedł do historii św. Grzegorz I Wielki (590-604). Pozostawił po sobie dialogi, homilie i listy, których przetrwało do dziś 852. Sposób życia duszpasterza i obowiązki nauczyciela przedstawił w „Księdze reguły pasterskiej”. „Moralia” to komentarz do Księgi Hioba, zawierający 35 ksiąg. Największą poczytnością cieszyły się jednak cztery księgi „Dialogów”, opisujące cudowne wydarzenia z życia świętych.

Na przełomie pierwszego i drugiego tysiąclecia na tronie papieskim zasiadał człowiek, który był matematykiem, astronomem, prawnikiem, poetą, pisarzem, teoretykiem nauki, wynalazcą, konstruktorem maszyn i urządzeń, muzykiem, architektem, filozofem, teologiem, politykiem, reformatorem Kościoła, dyplomatą, nauczycielem, wizjonerem. To Sylwester II (999-1003). Napisał m. in. dzieło „Geometria” oraz traktat „De ratione et de ranione uti”, w którym rozwijał problemy definicji i klasyfikacji. „O wzgardzie świata albo nędzy stanu człowieczego”, „O tajemnicy Mszy św.” Autorem tych szkiców mistycznych i dogmatycznych jest Innocenty III (1198-1216).

W roku 1458 papieżem został człowiek, który zanim został księdzem i Następcą św. Piotra Piusem II (1458-1464), pisał nawet frywolne dzieła, np. poczytną nowelę „Eurialo et Lucretia”, o przygodach miłosnych Schlicka i „komedię erotyczną” zatytułowaną „Chrysis”. Już jako biskup Triestu pisał poważne traktaty m. in. „Historia rerum Friderici III imperatoris” i „Historia Bohemica” (Historia Czech).

Jan XXIII (1958-1963) niemal przez całe życie pisał opublikowany po jego śmierci „Dziennik duszy”, który odzwierciedla przez nieprzerwany ciąg zapisków duchowych całokształt życia kapłana i papieża.

Paweł VI (1963-1978) przed objęciem Stolicy Piotrowej był współzałożycielem tygodnika „La Sapienza”, pisał też artykuły, ale do literatury weszła na trwałe książka kojarząca się z publikacją Jana Pawła II „Przekroczyć próg nadziei”. Co prawda „Dialogi z Pawłem VI”, które spisał Jean Guitton, nie są wywiadem w sensie ścisłym, ale papież „autoryzował” książkę przed publikacją i uważany jest za jej współautora. W czasie trwającego 33 dni pontyfikatu Jan Paweł I (1978) nie zdążył wydać żadnej książki, ale jako kardynał pisał bardzo ciekawe „Listy do sławnych postaci”, które zamieszczał w „Posłańcu św. Antoniego”. Zostały one zebrane i wydane w formie książki.

«« | « | 1 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg