Homilia podczas Mszy św.

4. Drodzy Bracia i Siostry!
Najukochańsze dzieci Kościoła katolickiego, dzisiaj papież jest z wami. Również on zna wasze cierpienia i wszystkich was nosił w swoim sercu w latach pielgrzymowania na pustyni. On dzisiaj jest z wami, aby uczestniczyć w waszej radości z odzyskanej wolności i aby podtrzymać was w drodze, której ostatecznym celem jest ziemia obiecana w Niebie, gdzie Pan życia otrze wszelką łzę: "A śmierci już odtąd nie będzie, ani żałoby, ni krzyku, ni trudu już odtąd nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły( Ap21,4).

Opierając się na tej pewności czujecie, że jest to czas radości, czas nadziei. Jej znakiem i wyrazem jest pierwszy kamień węgielny pod przyszły kościół parafialny, który pobłogosławię na końcu Mszy. Papież przynosi wam pozdrowienie i szacunek całego Kościoła katolickiego. Dzisiaj wszystkie oczy są skierowane ku tobie, "mała trzódko"(Łk12,32). Nie lękaj się! Otwórz swoje serce i pokładaj nadzieję w Panu. Już teraz doświadczasz zmartwychwstania, czując przedsmak ostatecznego spotkania z uwielbionym Chrystusem.

5. Kościele który żyjesz w Azerbejdżanie, chciałbym dzisiaj pozostawić ci jako zadanie to, o cośmy prosili w modlitwie w kolekcie dzisiejszej Eucharystii. Czuj się "ludem zgromadzonym z wszystkich narodów ziemi w jedności tego samego Ducha".

Wasza wspólnota, Bracia i Siostry, wyraża symbolicznie tę powszechność, na którą składają się osoby różnego pochodzenia, jedni z przeszłością i perspektywą stabilizacji drudzy jako przejściowo, w drodze ku innym ziemiom. Wszyscy stanowimy jeden lud, ożywiany przez jednego Ducha. Tam, gdzie sprawuje się Eucharystia, tam obecny jest Kościół "jeden święty, katolicki i apostolski".

Wydaje mi się w tej chwili, że Kolumnada Berniniego, owe ramiona Bazyliki Św. Piotra wyciągają się, aby objąć świat, przybywa w duchu ku nam, aby przytulić do piersi Chrystusa i jego Kościoła również ciebie, mała katolicka wspólnoto Azerbejdżanu. W tym objęciu serce całego Kościoła uderza ze wzruszenia i miłości do ciebie. Wraz z nim i nim uderza serce papieża, który przybył aż tutaj, by ci powiedzieć, że cię kocha i nigdy nie zapomniał o tobie.