Afryka powołana jest do nadziei poprzez was i w was!

Najważniejszym priorytetem jest przywrócenie sensu przyjęcia życia jako Bożego daru. Zgodnie zarówno z Pismem św., jak i najmądrzejszymi tradycjami waszego kontynentu narodziny dziecka zawsze są darem, Bożym błogosławieństwem. Nadeszła dziś najwyższa pora, by położyć większy nacisk na to, że każde ludzkie istnienie, każda malutka osoba ludzka jest stworzona na „obraz i podobieństwo Boga” (Rodz 1,27). Każda osoba musi żyć! Śmierć nie może zwyciężać nad życiem! Śmierć nigdy nie będzie miała ostatniego słowa!

Synowie i córki Afryki, nie lękajcie się wierzyć, żywić nadzieję, miłować. Nie lękajcie się mówić, że Jezus jest Drogą, Prawdą i Życiem i że tylko w Nim możemy być zbawieni. Św. Paweł jest rzeczywiście natchnionym autorem danym Kościołowi przez Ducha Świętego jako „nauczyciel pogan” (1 Tm 2,7), kiedy mówi nam, że Abraham: „wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co było powiedziane: takie będzie twoje potomstwo” (Rz 4, 18).

„Wbrew nadziei uwierzyć nadziei” – czyż nie jest to wspaniały opis chrześcijanina? Afryka powołana jest do nadziei poprzez was i w was! Z Jezusem Chrystusem, który stąpał po afrykańskiej ziemi, Afryka może stać się kontynentem nadziei. Wszyscy należymy do ludów, które Bóg dał Abrahamowi jako potomków. Każdy z nas jest pomyślany, upragniony i umiłowany przez Boga. Każdy z nas ma do odegrania rolę planie w Boga: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jeżeli obezwładnia was zniechęcenie, pomyślcie o wierze Józefa. Jeśli pochwyci was trwoga, pomyślcie o nadziei Józefa, tego potomka Abrahama, który wbrew nadziei uwierzył nadziei. Jeśli zawładnie wami rozdrażnienie czy nienawiść pomyślcie o miłości Józefa, który był pierwszym człowiekiem kierującym swój wzrok na ludzkie oblicze Boga w osobie Dzieciątka poczętego przez Ducha Świętego w łonie Dziewicy Maryi. Chwalmy i dziękujmy Chrystusowi za to, że tak bardzo do nas się zbliżył i że dał nam Józefa, jako przykład i wzór miłowania Go.

Drodzy bracia i siostry! Mówię wam raz jeszcze z całego serca: jak Józef nie lękajcie się wziąć Maryi do siebie to znaczy nie lękajcie się kochać Kościoła. Maryja, Matka Kościoła nauczy was, aby iść za jego pasterzami, umiłowania waszych biskupów, kapłanów, diakonów i katechistów oraz czynienia tego czego was nauczają, a także modlitwy w ich intencjach. Małżonkowie – spójrzcie na miłość Józefa do Maryi i Jezusa; Wy, którzy przygotowujecie się do małżeństwa – szanujcie swoich przyszłych mężów czy żony, tak jak to czynił Józef: Wy, którzy ofiarowaliście się Bogu w celibacie przemyślcie nauczanie Kościoła naszej Matki: „Dziewictwo i celibat dla królestwa Bożego nie tylko nie stoją w sprzeczności z godnością małżeństwa, ale ją zakładają i potwierdzają. Małżeństwo i dziewictwo to dwa sposoby wyrażania i przeżywania jedynej Tajemnicy Przymierza Boga ze swym ludem” (Redemptoris custos, 20).