Papieskie intencje modlitewne na marzec

Ojciec Święty zachęca do modlitwy, „aby słowo Boże było coraz bardziej słuchane, kontemplowane, miłowane i wprowadzane w życie”. Komentarz do tej intencji ogólnej można zaczerpnąć z przemówienia Benedykta XVI do uczestników kongresu z okazji 40. rocznicy ogłoszenia soborowej Konstytucji „Dei Verbum”(16 września 2005 r.). Papież podkreślił w nim, że Kościół i słowo Boże są ze sobą nierozłącznie związane. Kościół żyje słowem Bożym i słowo Boże rozbrzmiewa w Kościele, w jego nauczaniu i w całym jego życiu. Zwrócił też uwagę, że między innymi dzięki bodźcowi, jakim była Konstytucja „Dei Verbum” bardziej została doceniona podstawowa wartość słowa Bożego.

Zrodziło to odnowę życia Kościoła, przede wszystkim w kaznodziejstwie, katechezie, teologii, duchowości i działalności ekumenicznej. Kościół musi nieustannie odnawiać się i odmładzać, a słowo Boże, które nigdy się nie starzeje ani się nie wyczerpuje, jest najlepszym środkiem służącym tej odnowie. Ponadto Ojciec Święty zachęcił wówczas do praktykowania tradycji Lectio divina. Częste czytanie Pisma Świętego połączone z modlitwą staje się wewnętrzną rozmową, kiedy to czytając słuchamy Boga, który przemawia, a modląc się, odpowiadamy Mu otwarciem swych serc. Benedykt XVI zaznaczył, że jeśli tę praktykę będzie się skutecznie propagować, to zaowocuje ona w Kościele duchową wiosną. Jako stały element duszpasterstwa biblijnego Lectio divina winna być zatem coraz bardziej propagowana, również przy użyciu nowych metod, starannie dobranych i dostosowanych do naszych czasów.

Natomiast papieska intencja misyjna na marzec brzmi:, „aby odpowiedzialni za młode Kościoły nieustannie troszczyli się o formację katechistów, animatorów i świeckich zaangażowanych w służbę Ewangelii”. Kiedy mówi się o młodych Kościołach ma się często na myśli kraje misyjne, a szczególnie te miejsca, gdzie ewangelizacja jest jeszcze w fazie początkowej. Ks. Jerry Bitoon z Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów, zwrócił uwagę, że niewątpliwie do takich krajów w Azji środkowej należą: Mongolia, Nepal i Bhutan. Na Bliskim Wschodzie: Arabia Saudyjska, Iran i Irak. Tak zwane młode Kościoły znajdują się również w wielu zakątkach Aryki, Ameryki Łacińskiej, Azji południowo-wschodniej, Oceanii, czy też na subkontynencie indyjskim.

W tych wszystkich miejscach odczuwa się poważny brak miejscowego duchowieństwa. Są tam jeszcze regiony gdzie w ogóle nie ma rodzimych powołań. Na przestrzeni kilku ostatnich lat obserwuje się stały spadek liczby misjonarzy pochodzących z krajów Europy i Ameryki Północnej. W niektórych zakątkach świata miejscowe prawo zabrania prowadzenia jakiejkolwiek działalności ewangelizacyjnej, a misjonarze chrześcijańscy padają ofiarą przemocy. Stąd też niejednokrotnie młode Kościoły są nazywane ziemią męczenników. Właśnie na tych terenach dostrzega się wzrost liczby katechistów i świeckich animatorów, którzy bardzo aktywnie angażują się w życie Kościołów lokalnych. Biskupi młodych Kościołów tworzą dla nich ośrodki formacji ludzkiej, duchowej, teologicznej i duszpasterskiej.