Watykan: Wśród nowych świętych bł. Szymon z Lipnicy

Decyzję w tej sprawie podjęli 23 lutego pod przewodnictwem Papieża kardynałowie na zwyczajnym konsystorzu publicznym. Wśród nowych świętych – obok wspomnianego Polaka i Brazylijczyka – znajdą się: Francuzka, Holender i Maltańczyk.

Postacią najbliższą nam ze względu na narodowość, a równocześnie należącą do najodleglejszej epoki, jest Szymon z Lipnicy. Jego kult jako błogosławionego zatwierdził w roku 1685 bł. Innocenty XI.

„Bł. Szymon z Lipnicy urodził się ok. 1435 r. koło Bochni w Lipnicy Murowanej” – przypomniał Radiu Watykańskiemu o. Wiesław Murawiec OFM. Wicepostulator sprawy kanonizacyjnej dodał, że odznaczał się on pobożnością i pragnieniem zdobywania wiedzy. Po ukończeniu szkoły parafialnej w 1454 r. zapisał się na wydział atrium Akademii Krakowskiej składając tylko jeden grosz wpisowego, co świadczy, że jego rodzice nie byli nawet średniozamożni. W1457 r. ukończył fakultet sztuk wyzwolonych w stopniu bakałarza. Następnie wstąpił do nowo założonego klasztoru św. Bernardyna w Krakowie pod Wawelem pod wpływem pokutnych kazań św. Jana Kapistrana. W zakonie braci mniejszych zwanych w Polsce bernardynami zasłynął jako wybitny kaznodzieja i pisarz. Przez wiele lat był też kaznodzieją katedry na Wawelu. Wraz z braćmi przepisywał dzieła ascetyczne wykorzystywane później w homiletyce. „Bł. Szymon odznaczał się szczególną czcią Najświętszego Imienia Jezus jako Zbawiciela miłosiernego dla grzeszników. Pracował przede wszystkim pośród ludzi zakaźnie chorych w Krakowie. Sam też padł ofiarą epidemii w 1482 r. Jest szczególnie czczony w całej Małopolsce jako patron kobiet oczekujących potomstwa” – zaznaczył o. Murawiec.

Bł. Antoni od św. Anny Galvão de França będzie pierwszym kanonizowanym Brazylijczykiem. Żył na przełomie XVIII i XIX w. Urodził się w roku 1739 w brazylijskim stanie São Paulo. On również – jak bł. Szymon – był kapłanem Zakonu Braci Mniejszych. Należał do jednej z jego ówczesnych gałęzi, zwanej alkantarynami. Założył w São Paulo klasztor kontemplacyjny sióstr koncepcjonistek. Zmarł w roku 1822. Beatyfikował go w r. 1998 Jan Paweł II.

Pozostali kandydaci do kanonizacji, których dotyczył konsystorz, urodzili się w XIX w. Z trojga z nich najwcześniej – w roku 1817 – przyszła na świat w Metz we Francji jedyna w tym gronie kobieta, bł. Maria Eugenia od Jezusa. Milleret de Brou założyła zgromadzenie sióstr Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Zmarła w Paryżu w roku 1898. Do chwały ołtarzy wyniósł ją w roku 1975 Paweł VI.

W roku 1821 urodził się w Holandii bł. Karol od św. Andrzeja Houben. Jako kapłan zgromadzenia pasjonistów został on wysłany do pracy apostolskiej w Anglii. 20 ostatnich lat życia spędził w stolicy Irlandii Dublinie, gdzie zmarł w roku 1893. Beatyfikował go w r. 1988 Jan Paweł II.

Najbliższy nam epoką kandydat do kanonizacji to bł. Jerzy Preca, urodzony na Malcie w roku 1880. Ten kapłan diecezjalny założył Towarzystwo Nauki Chrześcijańskiej, obecne dziś w różnych krajach. Szerzył znajomość Pisma Świętego w przekładzie na język maltański. Zmarł w roku 1962. Jan Paweł II wyniósł go do chwały ołtarzy w r. 2001 w czasie swej ostatniej podróży apostolskiej na Maltę.