Benedykt XVI o odnowie parafii

Papież wskazał, że istotne kryteria właściwego rozumienia natury wspólnoty chrześcijańskiej – a więc także parafii – znamy z Dziejów Apostolskich. Św. Łukasz opisuje pierwszą wspólnotę jerozolimską jako trwającą w nauce apostołów, jedności braterskiej, łamaniu chleba i modlitwie oraz solidarną aż do dzielenia się wszystkimi posiadanymi dobrami. Parafia może przeżyć to samo doświadczenie, szczególnie gdy uczestniczy z wiarą w Eucharystii.

Jan Paweł II w swej ostatniej encyklice Ecclesia de Eucharystia pisał: „Parafia jest wspólnotą ochrzczonych, którzy wyrażają i potwierdzają swoją tożsamość przede wszystkim poprzez sprawowanie Ofiary eucharystycznej”.

„Odnowa parafii – stwierdził Benedykt XVI – nie może wyniknąć z samych tylko, choćby i przydatnych, inicjatyw duszpasterskich. Karmiąc się chlebem, wzrasta ona w katolickiej jedności, wierna nauczaniu Kościoła, uważnie rozpoznaje charyzmaty, które Pan wzbudza w Ludzie Bożym”.

Ojciec święty pierwszy raz od początku pontyfikatu spotkał się z całym zespołem Papieskiej Rady ds. Laikatu. Zauważył specyfikę tej dykasterii: większość jej członków i konsultorów to ludzie świeccy.

„W ciągu lat mojej służby w Kurii Rzymskiej miałem już okazję zdać sobie sprawę z coraz bardziej wzrastającego znaczenia, jakie Papieska Rada ds. Laikatu ma w Kościele – powiedział papież. Znaczenie to zauważam jeszcze bardziej, odkąd Pan powołał mnie na następcę sługi Bożego Jana Pawła II w kierowaniu całym ludem chrześcijańskim. Dane mi jest bowiem bardziej bezpośrednio widzieć pracę, jaką prowadzicie”.

Papież przypomniał, że przewodniczył dwóm wielkim wydarzeniom zorganizowanym przez tę dykasterię: w 2005 r. Światowemu Spotkaniu Młodzieży w Kolonii, a w 2006 r. – rzymskiemu spotkaniu ponad stu ruchów kościelnych w wigilię Zesłania Ducha Świętego.