Rzadko papieskie przesłanie jest przyjmowane z tak powszechnym zrozumieniem i podziwem, jak to miało miejsce w Libanie. Tylko nieliczni nie przyznali mu racji – zauważył ks. Federico Lombardi w swym cotygodniowym felietonie.
W sposób szczególny docenił on gościnę, jaką okazali Papieżowi zwierzchnicy muzułmańscy. Z szacunkiem i ochoczo przyjęli oni przesłanie pokoju i współpracy między chrześcijanami i wyznawcami islamu – podkreślił watykański rzecznik.
„Misja bezbronnego proroka, który bez wahania przybył do Libanu, by mówić o pokoju w regionie i to w czasach naznaczonych konfliktami i burzliwymi protestami, była przesłaniem o rzadkiej sile i czytelności – stwierdził włoski jezuita. – Wszędzie dookoła ufa się przed wszystkim sile władzy czy oręża i bez wytchnienia podsyca się nienawiść. W tym kontekście słowa dialogu i wzajemnego poszanowania, wezwanie do pojednania, apel do młodych różnych religii, by wspólnie budowali pokojową przyszłość, dowiodły swej oczywistej i fascynującej prawdziwości. Papież mówił bowiem o tym jak ten, który ma władzę, a nie jak inni mniej wiarygodni nauczyciele”.
Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej opublikowało komunikat po tym spotkaniu.
„Nie bójmy się prosić, zwłaszcza gdy wydaje nam się, że na to nie zasługujemy".
Została podarowana w 1963 r. Pawłowi VI przez ówczesnego ambasadora Brazylii.
„Abyśmy zrozumieli wzajemną zależność wszystkich istot stworzonych".
Wraz z nim świętymi zostanie uznanych sześcioro innych błogosławionych.