"Być sobą"? To już nie trzeba "wyrzec się siebie"? Czy Franciszek nie potrafi zrozumieć, że już nie jest tylko Jorge Bergoglio, ale ma na głowie cały Kościół? Czasem powinien raczej ugryźć się w język a nie spontanicznie dzielić się każdą myślą, jaka przyjdzie mu do głowy. Zbyt łatwo takie wypowiedzi są przekręcane i wykorzystywane przeciw nauczaniu Kościoła.

Pani, ew. Panie Pilz.
Pyta Pan/Pani do jakiej krytyki? I odpowiada sobie na to pytanie sam/a:
„Tylko sam Franciszek mógłby ci odpowiedzieć, co miał na myśli pisząc to...”
Właśnie tego dotyczy moja krytyka. Papież aż za często próbuje pokazać jak bardzo różni się od poprzedników i że wie wszystko od nich lepiej i tylko Jego recepcja Nauczania Chrystusa zawartego w Piśmie Świętym i Tradycji jest właściwa. Nie wiem czy to wypływa z nieumiejętności ubierania myśli w słowa czy też jest zamierzone , ale prawie zawsze Jego słowa wymagają doprecyzowania, uściślenia, osadzenia we właściwym kontekście, a tego niestety ani On ani Jego najbliżsi współpracownicy nie czynią. Kwestia którą Papież próbował podnieść w tej wypowiedzi ani nie jest prosta ani jednowymiarowa. Ja próbowałem pokazać że wcale nie musi być rozumiana tak jak np. Pan/Pani ją rozumie, a jak rozumie Papież – nie wiemy bo jest to bardzo pobieżne i jednostronne prześlizgnięcie się po tylko wierzchniej warstwie problemu. Improwizowana homilia duszpasterza do środowiska które się zna i jego zna – wszystko w porządku, ale upubliczniona na cały świat wypowiedź zwierzchnika Kościoła Rzymskokatolickiego do ludzi różnych stanów, kultur, o różnej kondycji moralnej? To nie umacnianie, ale w niektórych przypadkach… nie chcę używać mocnych słów.
Jaki jest Bóg wiemy z Objawienia, które się zakończyło wraz z Apokalipsą, jak mówi św. Jan Ewangelista:” Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, /o Nim/ pouczył.”(J 1;18). Nikt nie wymądrza się pisząc i za drogowskaz mając dwutysiącletni Kościół, który nie zaczął się ani wraz z Soborem Watykańskim II, ani z pontyfikatem Franciszka, a głową jego jest Jezus Chrystus. Nikt, także ja nie szuka tutaj swo0jej mądrości ale mądrości Bożej która jest NIEZMIENNA i nie wymaga poprawek. Niedawno przeczytałem że Papież powiedział że Bóg Ojciec stał się jednym z nas. Sprawdziłem w oryginale włoskim – rzeczywiście. Pewnie znów skrót myślowy, ale jaką wiedzę biblijna i teologiczną trzeba posiadać by zrozumieć to właściwie? A Papież twierdzi, że mówi do ubogich i niewykształconych.
Dlatego proszę o to samo Pana/Panią, co każdego od pierwszych słów pontyfikatu, czyli „Dobry wieczór” zamiast:"Laudetur Iesus Christus", módlmy się za Papieża. Ten Papież naprawdę potrzebuje naszej modlitwy by spełniło się to o czym mówi Pismo Święte w Ewangelii Łukasza : ” Szymonie, Szymonie, oto szatan domagał się, żeby was przesiać jak pszenicę; ale Ja prosiłem za tobą, żeby nie ustała twoja wiara. Ty ze swej strony utwierdzaj twoich braci. (Łk 22;31-32)

Ups, miało być św. Anastazy, a nie św. Anzelm.

@Verum
Nie zrozumieliśmy się. Ja nie twierdze że tym „punktem wyjścia” jest Kościół pierwszych wieków, ale że idziemy ( lub może dosadniej – jesteśmy prowadzeni) w takim kierunku by uznać iż Objawienie zawarte w Piśmie Świętym i Tradycji nie jest jednoznaczne i wystarczające, oraz by reinterpretować ( a czasem zapomnieć bo na szczęście do usuwania jeszcze nie dochodzi) w duchu czasów te wskazania depozytu wiary co nie pasują do koncepcji, którą ja nazywam, może trochę upraszczając, rozmyciem samoświadomości religijnej. Ta niedookreśloność i negacja , mam niekiedy wrażenie, bliższa jest jakiejś ogólnej formie duchowości o lekkim zabarwieniu chrześcijańskim niż katolicyzmowi o zdefiniowanej doktrynie z określonym jasno kanonem moralnym. Masz rację pisząc o zmaganiach nie tylko z przeciwnikiem zewnętrznym, bo ten wewnętrzny jest o wiele bardziej niebezpieczny. Chrystus – Prawda nie zwalnia z szukania Go w ludziach i rzeczywistości, ale na Boga, nie szukajmy prawdziwszej Prawdy od tej jedynej Prawdy , tworząc na doraźny użytek Jej zubożone obrazy. Prawda zawsze jest ukrzyżowana i wymaga świadectwa przyjęcia tego krzyża aż do zaparcia się samego siebie.
Czyli nie „bądźcie sobą” ale bądźcie jak Chrystus.
Nie poprzez grzech i upadek zbliżam się do Świętego Świętych, ale przez Jego Zbawczą Ofiarę Krzyża. Nie materialne ubóstwo, prostota ( w sensie niedostatku wiedzy), ale wiara, która kieruje i kreuje rzeczywistość. Nie skupianie się na własnej nieprzezwyciężalnej grzeszności i pozostawanie w tym stanie ale podążanie ku świętości, choćby i upadając i podnosząc się kilka razy na dzień. Ważne by się podnieść!

A gdzie tu kolega widzi wnioskowanie? Moje zdania: pierwsze, trzecie i czwarte to stwierdzenie faktu. Drugie zdanie to domniemanie na podstawie wcześniejszych wypowiedzi papieża Franciszka w tej i w podobnych sprawach.
Przyjmijmy, że jest tak jak piszesz, iż wypowiedź papieża dotyczyła węziej rozumianej surowości. Od Głowy Kościoła jednak oczekiwać należy jasnego dookreślenia dziedziny, do której się odnosi w publicznych wypowiedziach, nasze ludzkie słowa są zbyt wieloznaczne.