Na początku rozważań papież jeszcze raz podziękował Bogu za czas rekolekcji.

Ojciec Święty zwrócił uwagę, że druga niedziela Wielkiego Postu – nosi nazwę Przemienienia, gdyż Ewangelia opowiada nam o tej wielkiej tajemnicy życia Chrystusa.

TŁUMACZENIE:
„W Przemienieniu Jezus nie zmienia się, ale objawia swoją boskość, jest ono „głębokim współprzeniknięciem Jego bytu z Bogiem, który staje się czystym światłem. W swym jednym bycie z Ojcem Jezus sam staje się Światłem ze Światła”.”

Benedykt XVI zachęcił, by wspólnie uczestniczyć „w tym widzeniu i w tym nadprzyrodzonym darze.”

TŁUMACZENIE:
„Ponadto, zwłaszcza w tym okresie Wielkiego Postu, zachęcam, aby - jak pisze sługa Boży Paweł VI - „odpowiedzieć na Boże wezwanie do pokuty za pomocy jakichś dobrowolnych uczynków, poza wyrzeczeniami narzucanymi przez ciężary dnia codziennego”.”

Na zakończenie Ojciec Święty wezwał do modlitwy, aby za pośrednictwem Maryi Panny, wsłuchiwać się i kroczyć za Panem Jezusem aż po mękę i krzyż, aby mieć udział także w Jego chwale.

Po zapowiedzeniu uczniom swej męki „wziął [On] z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło” (Mt 17, 1-2). Uczniowie widzieli, przez krótką chwilę, blask jeszcze silniejszy – blask boskiej chwały Jezusa, który rozświetla całe dzieje zbawienia – podkreślił Ojciec Święty.

Ewangelia mówi, że obok przemienionego Jezusa „ukazali się Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim” (Mt 17, 3); Mojżesz i Eliasz – ucieleśnienie Prawa i Proroków. Był tam Piotr, który zachwycony, zawołał: „Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza” (Mt 17, 4).

Św. Augustyn komentuje to, stwierdzając, iż mamy tylko jedno mieszkanie: Chrystusa; to On „jest Słowem Bożym, Słowem Boga w Prawie, Słowem Boga w Prorokach”. Albowiem sam Ojciec woła: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie” (Mt 17, 5) – naucza Benedykt XVI.

W Przemienieniu Jezus nie zmienia się, ale objawia swoją boskość, jest ono „głębokim współprzeniknięciem Jego bytu z Bogiem, który staje się czystym światłem. W swym jednym bycie z Ojcem Jezus sam staje się Światłem ze Światła”. Piotr, Jakub i Jan, rozważając boskość Pana, zostają przygotowani do zmierzenia się ze skandalem krzyża, jak o tym śpiewa starożytny hymn: „Na górze przemieniłeś się a Twoi uczniowie, choć nie byli do tego zdolni, rozważali Twoją chwałę, aby – widząc Cię ukrzyżowanego – zrozumieli, że Twoja męka była dobrowolna i aby głosili światu, że jesteś prawdziwie blaskiem Ojca” – wyjaśnia Ojciec Święty.
Papież zwraca uwagę, że my także uczestniczymy w tym widzeniu i w tym nadprzyrodzonym darze, gdy użyczamy miejsce modlitwie i słuchaniu Słowa Bożego. Ponadto Ojciec Święty zachęca, aby – jak pisze sługa Boży Paweł VI – „odpowiedzieć na Boże wezwanie do pokuty za pomocy jakichś dobrowolnych uczynków, poza wyrzeczeniami narzucanymi przez ciężary dnia codziennego”.

Benedykt XVI wzywa o wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny, aby pomogła nam zawsze wsłuchiwać się i kroczyć za Panem Jezusem aż po mękę i krzyż, aby mieć udział także w Jego chwale.

Po ich wygłoszeniu i odmówieniu z wiernymi zgromadzonymi na Placu św. Piotra w Watykanie modlitwy maryjnej udzielił im błogosławieństwa apostolskiego, a następnie pozdrowił zebranych w różnych językach, m.in. po polsku.

Oto polski tekst rozważań Ojca Świętego:

Drodzy bracia i siostry!

Dziękuję Panu za to, że pozwolił mi przeżyć w minionych dniach rekolekcje i jestem również wdzięczny tych wszystkim, którzy towarzyszyli mi w tym modlitwą. Niedziela dzisiejsza – druga Wielkiego Postu – nosi nazwę Przemienienia, gdyż Ewangelia opowiada nam o tej wielkiej tajemnicy życia Chrystusa. Po zapowiedzeniu uczniom swej męki „wziął [On] z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło” (Mt 17, 1-2). Według zmysłów, światło Słońca jest silniejsze niż cokolwiek zna przyroda, ale według ducha, uczniowie widzieli, przez krótką chwilę, blask jeszcze silniejszy – blask boskiej chwały Jezusa, który rozświetla całe dziej zbawienia. Święty Maksym Wyznawca stwierdza, że „szaty, gdy stały się białe, niosły symbol słów Pisma Świętego, które stały się jasne, przejrzyste i świetliste” (Ambiguum 10: PG 91, 1128 B).

Ewangelia mówi, że obok przemienionego Jezusa „ukazali się Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim” (Mt 17, 3); Mojżesz i Eliasz – postać Prawa i Proroków. Był tam Piotr, który zachwycony, zawołał: „Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza” (Mt 17, 4). Tymczasem św. Augustyn komentuje to, stwierdzając, iż mamy tylko jedno mieszkanie: Chrystusa; to On „jest Słowem Bożym, Słowem Boga w Prawie, Słowem Boga w Prorokach” (Kazanie „De Verbis Ev.” 78,3: PL 38, 491). Albowiem sam Ojciec woła: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie” (Mt 17, 5). W Przemienieniu Jezus nie zmienia się, ale objawia swoją boskość, jest ono „głębokim współprzeniknięciem Jego bytu z Bogiem, który staje się czystym światłem. W swym jednym bycie z Ojcem Jezus sam staje się Światłem ze Światła” (Jezus z Nazaretu; Mediolan 2007, str. 357). Piotr, Jakub i Jan, rozważając boskość Pana, zostają przygotowani do zmierzenia się ze skandalem krzyża, jak o tym śpiewa starożytny hymn: „Na górze przemieniłeś się a Twoi uczniowie, choć nie byli do tego zdolni, rozważali Twoją chwałę, aby – widząc Cię ukrzyżowanego – zrozumieli, że Twoja męka była dobrowolna i aby głosili światu, że jesteś prawdziwie blaskiem Ojca” (Kontakion na Przemienienie, w: Mineia, t. 6, Rzym 1901, 341).

Drodzy przyjaciele, my także uczestniczymy w tym widzeniu i w tym nadprzyrodzonym darze, gdy użyczamy miejsce modlitwie i słuchaniu Słowa Bożego. Ponadto, zwłaszcza w tym okresie Wielkiego Postu, zachęcam, aby – jak pisze sługa Boży Paweł VI – „odpowiedzieć na Boże wezwanie do pokuty za pomocy jakichś dobrowolnych uczynków, poza wyrzeczeniami narzucanymi przez ciężary dnia codziennego” (konstytucja apostolska „Paenitemini”, 17 lutego 1966, III; zb. AAS 58 [1966], 182). Prośmy Maryję Pannę, aby pomogła nam zawsze wsłuchiwać się i kroczyć za Panem Jezusem aż po mękę i krzyż, aby mieć udział także w Jego chwale.

Do Polaków Ojciec Święty powiedział:

„Pozdrawiam serdecznie Polaków. Wczoraj obchodziliśmy uroczystość świętego Józefa, Głowy Świętej Rodziny, Opiekuna Kościoła, a także mojego Patrona. Wszystkim, którzy w dniach rekolekcji watykańskich i we wspomnianą uroczystość zanosili do Boga modlitwy w mojej intencji, serdecznie dziękuję. Niech święty Józef oręduje w niebie za nami wszystkimi. Niech wspiera wasze rodziny w zmaganiach z trudami życia. Na nowy tydzień Wielkiego Postu z serca wam błogosławię”.

Papież wyraził głębokie zaniepokojenie obecną sytuacją w Libii, a zarazem duchową bliskość z jej mieszkańcami. Wezwał polityków i wojskowych, uczestniczących w rozpoczętych wczoraj działaniach w tym kraju o zapewnienie bezpieczeństwa jego ludności oraz zapewnił, że modli się o pokój dla całego regionu Afryki Północnej.