Luca Milanese wyznaje, że tomik nie powstałby gdyby nie wsparcie Papieża. Ponieważ cierpi na dysleksję miał bowiem opory co do pisania. Cztery lata temu w czasie audiencji środowej wręczył Franciszkowi swe pierwsze wiersze i poprosił o opinię. Ten obiecał odpisać i słowa dotrzymał. Przez ostatnie lata trwała twórcza konfrontacja, podczas której, jak mówi poeta, Ojciec Święty dał mu potrzebną do pisania siłę i pokój oraz zachęcił do zajrzenia w głąb siebie.

We wstępie do tomiku Franciszek podkreśla, że Luca „przypomina nam, iż pierwszą formą czułości jest słuchanie”. Papież wskazuje, że strony jego poezji są narzędziem piękna i czułości, a także zachęty dla młodych ludzi, by z odwagą odkrywali talenty, jakie Bóg im ofiarował, a które niejednokrotnie nie są przez nich rozwijane z obawy przed porażką czy osądem innych.