Prymat papieża a jedność ludu Bożego

kard. Joseph Ratzinger, Wykłady bawarskie. IW Pax, Warszawa 2009

publikacja 25.10.2010 15:00

RZUT OKA NA OBECNĄ SYTUACJĘ CHRZEŚCIJAŃSTWA

Prymat papieża a jedność ludu Bożego Henryk Przondziono/Agencja GN Figura świętego Piotra nad Placem św. Piotra w Watykanie

Prymat papieża a jedność ludu Bożego  

Dzięki uprzejmości i za zgodą IW PAX publikujemy fragment książki "Wykłady bawarskie z lat 1963-2004" kard. Josepha Ratzingera***

Byłoby, rzecz jasna, niemądre oczekiwać w przewidywalnej przyszłości zgody między chrześcijanami w kwestii papiestwa w sensie uznania następstwa Piotrowego dokonującego się w Rzymie[1]. Być może jest tak, że konieczne związanie i ograniczenie tego rodzaju celu polega także na tym, iż nigdy nie będzie owo następstwo mogło być całkowicie spełnione oraz że nieodzownie doświadczyć ono musi opozycji chrześcijan obnażających w nim to, co nie jest władzą zastępcy, a władzą własną. Jednak również w tym zakresie może zadziałać przekraczająca granice Kościoła rzymskokatolickiego jednocząca funkcja papieża. Papież pozostaje, również w sytuacji oporu wobec wymagań stawianych przez jego urząd, punktem odniesienia ponoszonej i wyrażanej wobec świata odpo- wiedzialności za słowo wiary; pozostaje wezwaniem, przez wszystkich odbieranym i wszystkich dotyczącym, do poszukiwania większej wierności temuż słowu, a także wezwaniem do starań o jedność oraz do wzięcia odpowiedzialności za jej deficyt. W tym sensie również w sytuacji podziału papiestwo pełni funkcję jednoczącą, której nie da się pominąć, nawet rozważa- jąc dziejowy dramat chrześcijaństwa. Dla papiestwa i Kościoła katolickiego krytyka tegoż papiestwa ze strony chrześcijan niekatolików jest ukłuciem przyna- glającym do szukania coraz bardziej Chrystusowej realizacji posługi Piotrowej. Z kolei dla chrześcijaństwa niekatolickiego papież pozostaje ciągłym, widzialnym wezwaniem do realnej jedności, zadanej Kościołowi do osiągnięcia, a której znakiem dla świata jest właśnie on. Oby obu stronom udawało się podejmować coraz głębiej ten wspólny problem i wspólne zadanie, i w po- słuszeństwie Chrystusowi stawać się przestrzenią poko- ju torującą drogę nowemu światu– królestwu Bożemu.

Prymat papieża a jedność ludu Bożego   ***Fragment zaprezentowanego tu referatu został wygłoszony przez kard. J. Ratzingera w 1977 w Rzymie podczas sympozjum naukowego na temat „W służbie jedności. Istota i misja Urzędu Piotrowego". Okazją do zorganizowania tegoż sympozjum były 80. urodziny papieża Pawła VI, a także wizyta "Ad limina apostolorum" biskupów bawarskich. Sympozjum zorganizowała bawarska Akademia Katolicka.

Więcej w drukowanej wersji "Wykładów bawarskich" :.

[1] W kwestii stanu debaty ekumenicznej por. obok tekstów J. J. von Allmena i Damaskinosa Papandreou przywołanych w niniejszym tomie oraz obok wskazanej w przyp. 24 pracy F. Mußnera, przede wszystkim: R. E. Brown, K. P. Donfried, J. Reumann (red.), Der Petrus der Bibel. Eine ökumenische Untersuchung, Stuttgart 1976, oraz wiele tekstów w przywołanej już również w przyp. 24 pracy: A. Brandenburg, H. J. Urban, Petrus und Papst.