Powitanie na lotnisku

Od Wrocławia rozpoczął Jan Paweł II najdłuższą z dotychczasowych pielgrzymkę do Ojczyzny. Na lotnisku Dostojnego Gościa powitał Episkopat Polski, prezydent RP, premier, członkowie rządu.

Witając „Piotra naszych czasów", metropolita wrocławski kard. Henryk Gulbinowicz nawiązał do hasła 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego „Eucharystia i wolność" podkreślając, że zarówno wierzący, jak i niewierzący traktują je jako przypomnienie o ciążących na Polakach zadaniach, w realizacji których dopomóc ma Chrystus w Eucharystii.

Po nim głos zabrał prezydent RP Aleksander Kwaśniewski. Podkreślił, że bez waszej Świątobliwości i Kościoła katolickiego W Polsce „nie byłoby niepodległej i demokratycznej Polski. Mówiąc

O oczekiwaniach wobec wizyty Jana Pawła II prezydent wyraził nadzieję, że przyczyni się ona do pojednania Polaków, których „historia dawna i najnowsza bardzo poróżniła".

Odpowiadając na powitanie Papież zaznaczył, ze podczas pielgrzymki pragnie wyznać wspólnie z wszystkimi rodakami „wiarę w Tego, Który jest Ośrodkiem wszechświata i historii, a w szczególności Ośrodkiem dziejów tego narodu, ochrzczonego od przeszło tysiąca lat. W tym kontekście podkreślił, że na nowo chcemy zaprosić Chrystusa do swoich rodzin, do wszystkich miejsc, gdzie przyszło nam żyć i pracować.

Wrocław entuzjastycznie powitał Ojca Świętego. Pomimo padającego nieustannie deszczu tłumy mieszkańców stolicy Dolnego Śląska i pielgrzymów stały wzdłuż przejazdu papieskiego z lotniska do katedry. Po drodze Ojciec Święty poświecił kościół pw. św. Maksymiliana Kolbego, który jest pomnikiem 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego.

Nawiedzenie katedry

W wypełnionej po brzegi katedrze wrocławskiej Jan Paweł II spotkał się z polskim duchowieństwem oraz zagranicznymi gośćmi – biskupami i księżmi uczestniczącymi w 46. Kongresie Eucharystycznym. Ojciec Święty dokonał tam koronacji obrazu Najświętszej Maryi Panny Matki Adorującej oraz podarował monstrancję kardynałowi Henrykowi Gulbinowiczowi. W swym przemówieniu podkreślił, ze oprócz głodu fizycznego istnieje też głód duchowy człowieka, który zaspokaja sam Bóg dając Eucharystię. Po to właśnie są Kongresy Eucharystyczne, zaakcentował, aby tę prawdę całemu światu przypominały.

«Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki».

Po obiedzie Jan Paweł II spotkał się z Aleksandrem Kwaśniewskim we wrocławskim ratuszu, gdzie rozmawiał z nim „w cztery oczy". Papież wyraził troskę o los bezrobotnych i najuboższych. Następnie przybył do kościoła garnizonowego pw. św. Elżbiety, aby dokonać poświecenia tej świątyni, odbudowywanej przez blisko 20 lat po dwóch groźnych pożarach. Po tym akcie przejechał ulicami miasta liczącą kilka kilometrów trasę prowadzącą do Hali Ludowej, gdzie przybył na nabożeństwo ekumeniczne. Witały Go wielkie tłumy wrocławian oraz pielgrzymów.

Modlitwa ekumeniczna w Hali Ludowej

Chóralnym śpiewem „Sto lat" powitali Jana Pawła II uczestnicy 46. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego, zgromadzeni na modlitwie ekumenicznej w Hali Ludowej. Wzięli w niej udział również przedstawiciele innych Kościołów chrześcijańskich oraz polskich muzułmanów i gmin żydowskich. W imieniu Kościołów zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej słowa powitania wygłosił jej prezes bp Jan Szarek.

Przewodnią myślą wspólnej Liturgii Słowa były słowa Jezusa z Jego Modlitwy Arcykapłańskiej, które wygłosił On przed swą męką i śmiercią na krzyżu. Papież przypomniał, że Jezus modlił się o jedność swoich uczniów oraz podkreślił, że wezwanie to obejmuje nie tylko Apostołów, ale także wszystkich chrześcijan, we wszystkich pokoleniach. Jedność chrześcijan świadczy więc o wiarygodności posłannictwa Chrystusa. Dlatego „z drogi ekumenizmu nie ma odwrotu!" -podkreślił Papież. Nawiązał również do spotkania ekumenicznego w czerwcu 1991 r. w warszawskim kościele Świętej Trójcy, podczas którego mówił o potrzebie tolerancji. Podkreślił, że sama tolerancja między Kościołami to stanowczo za mało, nie wystarczy również akceptacja, potrzeba jedności.

Następnie przypomniał, że chrześcijanie należący do różnych Kościołów powszechnie uznają wielką rolę, jaką w pojednaniu człowieka z Bogiem i bliźnimi spełnia Eucharystia, chociaż z powodu rozbieżności w sprawach wiary nie jest jeszcze możliwe wspólne sprawowanie tej samej liturgii. Pierwszą noc na polskiej ziemi spędził Jan Paweł II w rezydencji arcybiskupiej.