Jakub Jałowiczor: Jan Paweł II i Franciszek to postacie z dwóch różnych końców planety. Jest między nimi jakieś podobieństwo?

Ks. Luigi Maria Epicoco: Tym podobieństwem jest przede wszystkim głębokie zaufanie Chrystusowi. Obaj nie mieli strategii w znaczeniu politycznym lub ideologicznym. Mieli za to bardzo głęboką wiarę w Chrystusa. I byli zakochani w Kościele. Jest jeszcze jedna rzecz, która mnie bardzouderzyła, i was, w Polsce, pewnie też – to duchowość miłosierdzia. Jeśli Jan Paweł II był papieżem Bożego miłosierdzia, to Franciszek jest papieżem, który chce naznaczyć swój pontyfikat słowem „miłosierdzie”.

Jan Paweł II rzeczywiście bywa nazywany papieżem miłosierdzia, ale też papieżem rodziny, czasem papieżem cierpienia. Które określenie jest najbliższe prawdy?

Papież Polak interesował się wieloma wymiarami życia Kościoła, ale – moim zdaniem – najważniejsze były dla niego dwie kwestie: młodzież, czego świadectwem są Światowe Dni Młodzieży, a także rodzina. To dwa wielkie obszary zaangażowania Jana Pawła II. Jako ksiądz sam mogę o tym zaświadczyć. Bardzo często młodzi i rodziny zwracają się do niego w modlitwie z trudnościami. Kiedy małżeństwa nie mogą mieć dziecka, modlą się za jego wstawiennictwem. Gdy mają problemy we wzajemnych relacjach, jego proszą o pomoc. Młodzi ludzie, którzy rozeznają powołanie albo potrzebują znaku w życiu duchowym, zwracają się do Jana Pawła II.

Kiedy Jan Paweł II zapowiedział pierwsze ŚDM, wiele osób odradzało mu to, spodziewając się klapy frekwencyjnej. Dlaczego to zadziałało?