Prezentujemy dziś fragment homilii Jana Pawła II wygłoszonej w Zakopanem, podczas poświęcenia Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej na Krzeptówkach, 7 czerwca 1997 r. Ojciec Święty podziękował góralom za zbudowanie  kościoła, jako wotum za uratowanie jego życia z zamachu. Zapewnił, że jako biskup, zawsze czuł wsparcie mieszkańców Podhala. Zawierzył raz jeszcze siebie Maryi i podkreślił, że cierpienie przeżywane z Chrystusem jest najcenniejszym darem i najskuteczniejszą pomocą w apostolstwie. „W Ciele Chrystusa, które nieustannie wyrasta z Krzyża Odkupiciela, właśnie cierpienie przeniknięte duchem Chrystusowej Ofiary, jest niczym niezastąpionym pośrednikiem i sprawcą dóbr nieodzownych dla zbawienia świata. To ono, bardziej niż cokolwiek innego, toruje drogę łasce przeobrażającej dusze ludzkie. To ono, bardziej niż cokolwiek innego, uobecnia moce Odkupienia w dziejach ludzkości” – powiedział Jan Paweł II.