Bp Jonny Eduardo Reyes Sequera wskazuje również na znaczenie długiego procesu przygotowań do synodu oraz na trudną duszpasterską sytuację panującą w jego diecezji.

Posługuję w wenezuelskiej części Amazonii. Moja diecezja to ogromny teren, 184 tys. km². Przygotowanie do synodu było bardzo piękne, zorganizowaliśmy wiele spotkań presynodalnych i tak, jak prosił nas Papież, słuchaliśmy ludzi. To było naprawdę wyjątkowe, bo dzięki temu zebraliśmy wiele spraw, o których nam mówili. Po pierwsze - Kościół dał im możliwość, aby mogli się wypowiedzieć, wyrazić wszytko to, czym żyją. Po drugie - było to dla nas wielkie wyzwanie, aby ich słuchać. To wydaje się proste, ale nie zawsze my, misjonarze jesteśmy gotowi, aby milczeć i słuchać tego, co nasza ludność, często bardzo biedna, nasi tubylcy mają nam do powiedzenia.

Wikariusz apostolski uważa, że Kościół musi na nowo wziąć sobie do serca zmartwienia i problemy ludzi zamieszkujących tereny Amazonii, zwłaszcza te związane z przemocą, działającymi bandami, biedą.

W Wenezueli sytuacja jest naprawdę bardzo ciężka, brakuje lekarstw i jedzenia, prowadzone jest rabunkowe wydobycie dóbr naturalnych, na pograniczu działają nieformalne grupy. Musimy więc być głosem tych ludzi i dzielić się ich sprawami z innymi, aby lepiej zrozumieć zadanie, jakie Kościół instytucjonalny ma do wypełnienia. To naprawdę wyjątkowe, że nasze wspólnoty widzą nas jako najlepszego sprzymierzeńca w walce o ich prawa.