Wystarczy włączyć telewizor, aby zalała nas codzienna fala informacji o skutkach terroryzmu w Iraku, Afganistanie, czy innych krajach. Konflikty polityczne mają tam podłoże religijne. Wśród części muzułmanów narasta przekonanie, że są ofiarą agresji ze strony chrześcijańskiego Zachodu, który usiłuje narzucić im swój styl życia, wartości oraz systemy polityczne. W tle jest głębokie przekonanie, że Zachodowi chodzi wyłącznie o kontrolę arabskich zasobów ropy naftowej. Zasługą Jana Pawła II było, że wojna w Iraku nie przemieniła się w konflikt religijny. Misją dialogu była także pielgrzymka Benedykta XVI do Turcji. Tym ważniejsza, że odbywała się po fali protestów, jakie przeszły przez świat islamu po papieskim wykładzie w Ratyzbonie na temat dialogu między religiami.

Pielgrzymka trudna, poprzedzona protestami części tureckiego społeczeństwa oraz z obawą śledzona przez świat. Okazało się, że stała się okazją do wielu symbolicznych i ważnych gestów. Najbardziej wymownym była cicha modlitwa Papieża w Błękitnym Meczecie w Stambule. Cały świat z przejęciem oglądał ciepłe przyjęcie, jakie zgotował Ojcu Świętemu wielki mufti Stambułu. Nie było dziełem przypadku, że obaj obdarowali się tym samym symbolem: gołębicą – znakiem pokoju. Tak samo znacząca była obecność licznych muzułmanów, zgromadzonych na wzgórzu przy Domku Maryi w Efezie, otaczanej czcią także w świecie islamu.

Niewątpliwie Benedykt XVI zaprezentował w Turcji własny styl w rozmowie ze światem islamu. Nie cofając się przed mówieniem o sprawach trudnych, kładł szczególny nacisk na ochronę wolności religii. Jednocześnie budował zaufanie i szacunek dla innych tradycji kulturowych i przekonań religijnych. Dla świata islamskiego był to ważny sygnał, że dialog między religiami może się toczyć, choć nierozwiązane są nadal podstawowe kwestie polityczne między islamem a państwami tradycji chrześcijańskiej.

Fragment artykułu "Mosty Benedykta" opublikowanego w Gościu Niedzielnym 15/2007. Czytaj całość :.