Tu będzie Papież: Kalwaria Zebrzydowska

Ks. Ireneusz Okarmus

publikacja 18.04.2005 01:09

19 sierpnia, w godzinach przedpołudniowych, Jan Paweł II odwiedzi kalwaryjskie sanktuarium i odprawi w bazylice Matki Bożej Anielskiej Mszę świętą oraz pomodli się przed cudownym obrazem Matki Bożej Kalwaryjskiej.

Tu będzie Papież: Kalwaria Zebrzydowska

Kalwaria papieska
Papież Jan Paweł II od dziecięcych lat związany był z wizerunkiem Matki Bożej Kalwaryjskiej. Nic dziwnego, przecież Wadowice leżą zaledwie 14 km od Kalwarii Zebrzydowskiej, a w rodzinie Wojtyłów był głęboko zakorzeniony zwyczaj pielgrzymowania do Kalwarii. Dziadek Karola Wojtyły, rodem z Czańca, był przewodnikiem kalwaryjskim.

Karol Wojtyła przybywał do Kalwarii wiele razy jako uczeń, student, a później kapłan i biskup. Ostatni raz jako biskup krakowski przyjechał 28 września 1978 roku, w dwudziestą rocznicę przyjęcia sakry biskupiej. 18 dni później został wybrany na papieża. Jego następna wizyta (7 czerwca 1979 roku) w tym umiłowanym przez siebie miejscu była już historycznym dniem przyjazdu Namiestnika Chrystusa do kalwaryjskiego sanktuarium.

W przemówieniu skierowanym do zebranych przed klasztorem tłumów nie krył wtedy swego wzruszenia i związków z tym niezwykłym miejscem: "Nie wiem po prostu jak dziękować Bożej Opatrzności za to, że dane mi jest jeszcze raz nawiedzić to miejsce. Kalwaria Zebrzydowska: Sanktuarium Matki Bożej i Dróżki. Nawiedzałem je wiele razy, począwszy od moich lat chłopięcych i młodzieńczych. Nawiedzałem je jako kapłan. Szczególnie często nawiedzałem sanktuarium kalwaryjskie jako arcybiskup krakowski i kardynał.

Przybywaliśmy tu wiele razy z kapłanami. Czasem pełne Prezbiterium Kościoła krakowskiego, zwłaszcza w momentach ważnych... Przybywaliśmy też w dorocznej pielgrzymce sierpniowej... Sercem śpieszyłem tutaj na te zwłaszcza główne uroczystości: Pogrzebu Matki Bożej i Wniebowzięcia... Przybywaliśmy tu także w pielgrzymkach stanowych na wiosnę i w jesieni".

O szczególnym umiłowaniu Kalwarii świadczy jeszcze jeden fakt. W 1979 r. Papież przekazał klasztorowi pozłacaną monstrancję, z napisem: "Dar Ojca Św. Jana Pawła II dla swego ulubionego sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej. 9 I 1979".

10 czerwca 1987 podczas III pielgrzymki do Polski Jan Paweł II przewodniczył na Błoniach krakowskich uroczystościom 100-lecia koronacji obrazu Matki Bożej Kalwaryjskiej. Wtedy złożył jako wotum złotą różę "jako wyraz wdzięczności, za to, czym była i nie przestaje być w moim życiu".
14 sierpnia 1991 r. orszak papieski przejeżdżał przez Kalwarię do Wadowic. Ojciec Święty zatrzymał się na chwilę na kalwaryjskim rynku i pobłogosławił miasto oraz zebranych tam ludzi.

Papieskie Dróżki
Kto chce poznać prawdziwy klimat kalwaryjskiego sanktuarium, musi się wybrać na Dróżki. Są one nierozerwalnie związane z Matka Bożą w cudownym obrazie. Wierni obchodzą kaplice stanowiące miejsce rozważania tajemnic związanych z życiem Pana Jezusa i Matki Bożej.

Dróżki dla człowieka wierzącego to przede wszystkim miejsce modlitwy, skupienia, oaza dla wszystkich szukających ciszy, klimatu medytacji i odkrywania tajemnic Bożych. O tej niezwykłości miejsca powiedział Ojciec Święty 7 czerwca 1979 roku, dając świadectwo swojego związku z kalwaryjskimi Dróżkami: "Najczęściej przybywałem tutaj sam i wędrowałem po Dróżkach Pana Jezusa i Jego Matki. Rozpamiętywałem Ich najświętsze tajemnice.

A oprócz tego polecałem Panu Jezusowi przez Maryję sprawy szczególnie trudne i sprawy szczególnie odpowiedzialne w całym moim posługiwaniu biskupim, potem kardynalskim. Widziałem, że coraz częściej muszę przychodzić, bo po pierwsze, spraw tych było coraz więcej, po drugie - dziwna rzecz - zwykle rozwiązywały się po takim moim nawiedzaniu na Dróżkach. Mogę wam dzisiaj powiedzieć, moi Drodzy, że prawie żadna z tych spraw, które czasem niepokoją serce biskupa, nie dojrzała inaczej, jak tutaj, przez domodlenie jej w obliczu Wielkiej Tajemnicy wiary, jaką Kalwaria kryje w sobie".

Módlcie się za mnie
Uczestnicy owego pamiętnego spotkania z Ojcem Świętym 7 czerwca 1979 r. zapamiętali z pewnością jego słowa będące świadectwem o modlitwie. "Ale jeśli, do czego pragnę was zachęcić i zapalić, to abyście nie przestawali nawiedzać tego sanktuarium. Więcej jeszcze - chcę wam powiedzieć wszystkim, a zwłaszcza młodym: nie ustawajcie w modlitwie...

Ja zawsze podziwiałem te tradycyjne modlitwy, które na Dróżkach kalwaryjskich odmawiali ze swoimi kompaniami przewodnicy świeccy. Można także i bez słów się modlić - bo wszystko to samo przemawia i staje się w nas modlitwą. Ja najczęściej właśnie tak te Dróżki nawiedzałem.

Niech z tego miejsca do wszystkich, którzy mnie słuchają tutaj albo gdziekolwiek, przemówi proste i zasadnicze papieskie wezwanie do modlitwy. A jest to wezwanie najważniejsze. Najistotniejsze orędzie! Wszystkich też, którzy tutaj przebywać będą, proszę, abyście się za mnie tu modlili, za życia mojego i po śmierci". Nieprzerwanie od 23 lat, w kaplicy Cudownego Obrazu, odprawiana jest Msza św. w intencji Jana Pawła II, jako odpowiedź na prośbę Ojca Świętego.

Sierpniowa wizyta w Kalwarii będzie z pewnością dla samego Ojca Świętego wielkim przeżyciem. To przecież powrót do umiłowanego miejsca modlitwy i medytacji, gdzie przybywał wielokrotnie jako kapłan i biskup, to powrót przed wizerunek Matki Bożej, który pamięta od najmłodszych lat, i przed którym tyle jego modlitw zostało wysłuchanych. Chociaż nie przewiduje się oficjalnego spotkania z wiernymi, będą oni mogli uczestniczyć we Mszy świętej odprawianej przez Jana Pawła II w bazylice. Na placu odpustowym zostaną umieszczone telebimy. Odwiedziny Jana Pawła II w Kalwarii Zebrzydowskiej zbiegają się z obchodami 400-lecia istnienia Kalwarii Zebrzydowskiej.

1 grudnia 1602 r. Mikołaj Zebrzydowski, wojewoda krakowski, podpisał akt fundacyjny przekazujący Kalwarię bernardynom, i jest to oficjalny początek dla kalwaryjskiego sanktuarium. Właściwe początki sanktuarium sięgają roku 1600, gdy Mikołaj Zebrzydowski wybudował na górze Żarek kaplicę Ukrzyżowania Pana Jezusa, wzorowaną na jerozolimskiej kaplicy Świętego Krzyża, którą 4 października 1601 r. uroczyście konsekrował jako kościół nuncjusz papieski Klaudiusz Rangoni w asyście biskupa krakowskiego Bernarda Maciejowskiego.

Wybudowana kaplica miała pierwotnie służyć tylko rodzinie Zebrzydowskich jako miejsce modlitw w czasie Wielkiego Postu. Jednakże wkrótce po tym Mikołaj Zebrzydowski postanowił wybudować także kaplicę Grobu Chrystusa na wzór jerozolimskiej kaplicy Grobu Pańskiego oraz niewielki kościół wraz z klasztorem. Pierwsi bernardyni przybyli tu w roku 1604, kiedy rozpoczęto budowę klasztoru i kościoła

W roku 1604 Mikołaj Zebrzydowski, zafascynowany dziełem Christiana Andrichomiusza, który opisywał Ziemię Świętą w czasach Chrystusa, postanowił ufundować - pierwsze w Polsce - kaplice będące stacjami Męki Pańskiej. Budowa kaplic Dróżek Kalwaryjskich trwała przez kilkadziesiąt lat i była kontynuowana przez trzy pokolenia Zebrzydowskich. Od tamtych czasów kalwaryjskie sanktuarium z cudownym obrazem Matki Bożej stało się dla wielu ludzi niezwykłym miejscem duchowego wzrastania i kształtowania. Dał temu świadectwo Jan Paweł II, który w przemówieniu na Błoniach krakowskich 10 czerwca 1987 roku powiedział o obrazie Matki Bożej Kalwaryjskiej, że "wychowała moje serce od najmłodszych lat".

Zdjęcie ze strony www.kalwaria.ofm.pl