Po ukończeniu technikum chemicznego wstąpił w 1958 do Towarzystwa Jezusowego; nowicjat odbywał w Chile. Po powrocie do Argentyny m.in. kontynuował studia oraz wykładał literaturę i psychologię w szkołach jezuickich. Święcenia przyjął 13 grudnia 1969; był później m.in. mistrzem nowicjatu i profesorem teologii, a w 1973 został prowincjałem swego zakonu. Spędził pewien czas w Niemczech.

20 maja 1992 papież mianował biskupem pomocniczym Buenos Aires (sakra - 27 czerwca tegoż roku), w 5 lat później został arcybiskupem koadiutorem stolicy z prawem następstwa, a 28 lutego 1998 został mianowany arcybiskupem metropolitą swego rodzinnego miasta. Na konsystorzu 21 lutego 2001 otrzymał insygnia kardynalskie.

Jest jednym z najbardziej znanych biskupów swego kraju, wielokrotnie występującym publicznie, znanym z wysokiego poziomu wypowiedzi i wierności nauczaniu Kościoła. Jednym z wyrazów uznania okazanego mu przez papieża było powierzenie mu funkcji jednego z relatorów generalnych ostatniego Synodu Biskupów nt. roli i miejsca biskupów w Kościele w 2001 r.