Spędził tam wiele lat zarówno przed, jak i po święceniach, pracując z młodzieżą i z wieloma innymi środowiskami wiernych.

Odbył studia z zakresu filozofii, teologii, psychologii klinicznej i psychoterapii na kilku uczelniach, głównie w Rzymie, a także w Salwadorze, Austrii i USA. Kształcił się też w klasie harmonii i kompozycji muzycznej w kilku krajach. Zna dobrze 5 języków obcych.

28 października 1978, a więc zaledwie w niespełna 2 tygodnie po swym wyborze Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym stolicy Hondurasu - Tegucigalpy (była to jedna z pierwszych nominacji ogłoszonych przez nowego papieża). W latach 1981-84 był także administratorem apostolskim diecezji Santa Rosa de Copán, a od 8 I 1993 jest arcybiskupem stolicy. W 2001 został kardynałem.

Należy do czołowych postaci Kościoła Ameryki Łacińskiej. Potwierdzeniem jego pozycji było sprawowanie przezeń czołowych funkcji w Latynoamerykańskiej Radzie Biskupiej (CELAM): w latach 1987-91 był jej sekretarzem generalnym a w latach 1995-99 jej przewodniczącym. Należał do najczęściej bywających w Watykanie i przyjmowanych przez papieża hierarchów latynoskich.

Ze względu na rozległość zainteresowań jest człowiekiem "renesansowym": gra na instrumentach muzycznych, uczył muzyki i chemii w szkołach salezjańskich, pisuje wiersze, a mając za sobą dobrą formację salezjańską, potrafi łatwo nawiązywać kontakty z otoczeniem, zwłaszcza z młodzieżą.