Wstańcie, słuchajcie, wyruszcie w drogę!

**103. Szwajcaria 5-6.06.2004**

publikacja 13.06.2005 16:01

Papież do młodych Szwajcarów (5 czerwca 2004)



Do powstania, słuchania Chrystusa i ruszenia wraz z Nim w drogę zachęcił młodych Szwajcarów Jan Paweł II podczas spotkania w Bernie 5 czerwca. Był to pierwszy punkt programu rozpoczętej w tym dniu jego dwudniowej wizyty w Szwajcarii. Jan Paweł II mówił do 13 tys. młodych zgromadzonych w hali Bern-Arena w trzech językach: po niemiecku, francusku i włosku.

Publikujemy cały tekst przemówienia papieskiego:



1. Wstań (Łk 7, 14).

To słowo Pana do młodzieńca z Nain rozbrzmiewa dzisiaj z mocą na naszym zgromadzeniu i zwraca się do was, drodzy młodzi przyjaciele, chłopcy i dziewczęta katolickie ze Szwajcarii!

Papież przybył z Rzymu, aby wysłuchać go wraz z wami z ust Chrystusa i stać się jego echem. Pozdrawiam wszystkich z miłością, najdrożsi przyjaciele i dziękuję wam za wasze gorące przyjęcie. Pozdrawiam również waszych Biskupów, Kapłanów, Osoby Konsekrowane i animatorów, którzy są obok was na waszej drodze.

Szczególne pozdrowienia kieruję z szacunkiem do Pana Prezydenta Konfederacji Szwajcarskiej Josepha Deissa, do Pastora Samuela Lutza, Przewodniczącego Rady Synodalnej Kościołów Reformowanych Berna-Jury-Solury i waszych przyjaciół z innych Wyznań, którzy zechcieli wziąć udział w tym wydarzeniu.

2. Ewangelia Łukaszowa opowiada o spotkaniu: z jednej strony smutny orszak, towarzyszący w drodze na cmentarz młodemu synowi wdowy; z drugiej radosna grupa uczniów, idących za Jezusem i słuchających Go. Również dzisiaj, młodzi przyjaciele, można się znaleźć w tym smutnym orszaku, który podąża drogą miasteczka Nain. Dzieje się tak, jeśli poddajecie się rozpaczy, jeśli złudzenia świata konsumpcji pociągają was i odrywają od prawdziwej radości, aby wepchnąć was w przelotne przyjemności, jeśli oplątują was obojętność i powierzchowność, jeśli w obliczu zła i cierpienia wątpicie w obecność Boga i Jego miłość do każdej osoby, jeśli próbujecie w nieuporządkowanej uczuciowości zaspokoić wewnętrzne pragnienie miłości prawdziwej i czystej.


Właśnie w takich chwilach Chrystus zbliża się do każdego z was i - jak do młodzieńca z Nain - kieruje słowo, które wstrząsa i budzi: "Wstań!", "Przyjmij wezwanie, które postawi cię na nogi!".

Nie chodzi tu o zwykłe słowo: to sam Jezus staje przed wami, Słowo Boże, które stało się Bogiem. To On jest "światłością prawdziwą, która oświeca każdego człowieka" (J 1, 9), prawdą, która nas wyzwala (por. J 14, 6), życiem, które Ojciec nam daje w obfitości (por. J 10, 10). Chrześcijaństwo nie jest po prostu księgą kultury lub ideologii, nie jest nawet systemem wartości czy zasad, nawet najwznioślejszych. Chrześcijaństwo jest osobą, obecnością i obliczem: Jezusem, który nadaje sens i pełnię życiu człowieka.

3. A zatem mówię wam, drodzy młodzi: Nie bójcie się spotkania z Jezusem, ale raczej szukajcie Go w uważnym i wrażliwym czytaniu Pisma Świętego oraz w modlitwie osobistej i wspólnotowej; szukajcie Go w aktywnym udziale w Eucharystii; szukajcie Go w spotkaniu z kapłanem w sakramencie pojednania; szukajcie Go w Kościele, który ukazuje się wam w grupach parafialnych, ruchach i stowarzyszeniach; szukajcie Go w obliczu brata cierpiącego, potrzebującego i cudzoziemca.

Poszukiwanie to charakteryzuje życie tak wielu waszych młodych rówieśników zdążających na Światowy Dzień Młodzieży, który odbędzie się latem przyszłego roku w Kolonii. Już dzisiaj zapraszam serdecznie także was na to wielkie spotkanie wiary i świadectwa.

Również ja, podobnie jak wy, miałem dwadzieścia lat. Lubiłem uprawiać sport, jeździć na nartach, czytać. Uczyłem się i pracowałem. Miałem pragnienia i troski. W tamtych latach tak dziś odległych, w czasach, w których moja ziemia ojczysta była zraniona wojną a później reżymem totalitarnym, szukałem sensu, aby nadać go swemu życiu. Znalazłem go w pójściu za Panem Jezusem.


4. Młodość jest chwilą, w której także ty, drogi chłopcze, droga dziewczyno, pytasz się, co zrobić ze swym istnieniem, jak przyczynić się do tego, aby świat był lepszy, jak wspierać sprawiedliwość i budować pokój.

Oto drugie zaproszenie, które kieruję do ciebie: "Słuchaj!" Niech cię nie męczy ćwiczenie się w trudnej nauce słuchania. Słuchaj głosu Pana, który mówi do ciebie przez wydarzenia codziennego życia, przez radości i cierpienia, jakie ci towarzyszą, przez osoby, które stoją obok ciebie, przez głos sumienia, spragnionego prawdy, szczęścia, dobroci i piękna. Jeśli nauczysz się otwierać serce i umysł z gotowością działania, odkryjesz "swe powołanie", to znaczy ten plan, jaki od zawsze Bóg w swej miłości przeznaczył dla ciebie.

5. I będziesz mógł założyć rodzinę, opartą na małżeństwie jako umowie miłości między mężczyzną a kobietą, którzy się zobowiązują do wspólnoty życia trwałego i wiernego. Będziesz mógł potwierdzić swym osobistym świadectwem, że mimo wszelkich trudności i przeszkód możliwe jest przeżycie w pełni małżeństwa chrześcijańskiego jako doświadczenia pełnego sensu i jako "dobrej nowiny" dla wszystkich rodzin.

Będziesz mógł zostać, jeśli takie jest twoje powołanie, kapłanem, zakonnikiem lub będziesz mogła zostać zakonnicą, oddając niepodzielonym sercem swoje życie Chrystusowi i Kościołowi i stając się w ten sposób znakiem pełnej miłości obecności Boga w świecie dzisiejszym. Będziesz mógł być, jak tyle osób przed tobą, nieustraszonym i niezmordowanym apostołem, czuwającym na modlitwie, radosnym i serdecznym w służbie dla wspólnoty. Tak, również ty będziesz mógł być jednym z nich! Wiem dobrze, że w obliczu takiej propozycji odczuwasz wahania. Ale mówię ci: nie bój się! Bóg nie daje się pokonać w wielkoduszności! Po prawie sześćdziesięciu latach kapłaństwa cieszę się, że składam tutaj, przed wami, swoje świadectwo: jak to pięknie działać od początku do końca dla sprawy Królestwa Bożego!

6. Jest jeszcze trzecie zaproszenie: młodzieńcze ze Szwajcarii, "Wyrusz w drogę!". Nie zadowalaj się dyskutowaniem; nie czekaj, aby zrobić coś dobrego, na okazje, które może nigdy się nie pojawią. Już nadszedł czas działania!

Na początku tego trzeciego tysiąclecia również wy, młodzi, jesteście powołani do głoszenia orędzia Ewangelii świadectwem życia. Kościół potrzebuje waszej energii, waszego entuzjazmu, waszych młodzieńczych ideałów, aby Ewangelia mogła przenikać w tkankę społeczeństwa i wzbudzić cywilizację prawdziwej sprawiedliwości i miłości bez dyskryminacji. Dziś bardziej niż kiedykolwiek przedtem w świecie często bez światła i bez odwagi szlachetnych ideałów, nie ma czasu, aby wstydzić się Ewangelii (por. Rz 1, 16). Jest to raczej czas głoszenia jej na dachach (por. Mt 10, 27).

Papież, wasi Biskupi, cała wspólnota chrześcijańska liczą na wasze zaangażowanie, na waszą szlachetność i spoglądają na was z ufnością i nadzieją: młodzi Szwajcarzy, wyruszcie w drogę! Pan idzie razem z wami. Miejcie w rękach Krzyż Chrystusa. Na wargach słowa Życia. W sercu zbawczą łaskę Pana zmartwychwstałego!

To Chrystus do was mówi. Wysłuchajcie Go!

za KAI