Już na długo przed trzecią pielgrzymką Ojca Świętego do Chorwacji szczególna uwaga komentatorów skupiała się na punkcie programu, który przewidywał wizytę w Slawonii, regionie słynącym od dawna jako «spichlerz» całego kraju, ale też szczególnie boleśnie naznaczonym przez niedawną wojnę na Bałkanach. Zamiar Papieża, by udać się do Osijeku i Djakova, miast leżących na tym właśnie obszarze, odczytany został jako wezwanie do wzajemnego przebaczenia i próba jednania ludzi różnych narodowości i wyznań, ludzi, którzy jeszcze parę lat temu żywili niekiedy wobec siebie wrogie uczucia.

Osijek, stolica Slawonii, leży pośrodku żyznej równiny. Jest to ośrodek przemysłowy, miasto uniwersyteckie, z szerokimi ulicami łączącymi trzy dzielnice: Twierdzę, Dolne Miasto i Górne Miasto. Prawdziwy rozwój nastąpił w 1786 roku, kiedy połączyły się ze sobą te trzy części. Ze względu na położenie nad Drawą był to zawsze ważny punkt strategiczny. W 1806 r. cesarz Franciszek I przyznał Osijekowi status wolnego miasta królewskiego. W 1991 roku po ogłoszeniu niepodległości Chorwacji Osijek był przez ponad rok bombardowany, w wyniku czego zniszczeniu uległy duże fragmenty zabytkowego centrum. Wyzwolony w 1995 roku, w 1998 znów znalazł się w granicach państwa chorwackiego.

7 czerwca rano na lotnisko sportowe Osijek-Ćepin przybył Jan Paweł II, witany z wielką serdecznością przez ponad 200 tysięcy wiernych. Na Papieża czekali liczni przedstawiciele władz kościelnych i państowych, a wśród nich biskup djakovacko-srijemski Marin Srakić, wicepremier rządu Republiki Chorwackiej i przewodniczący Komisji ds. Wyznań Goran Granić, wojewoda osjecko-baranjski Zdravko Bosancin, prezydent Osijeku Zlatko Kramarić.

«Błogosławiony, który przychodzi w Imię Pańskie!» - tymi słowami powitał Ojca Świętego gospodarz diecezji djakovacko-srijemskiej bp Marin Srakić, który przypomniał, że jest to ziemia przesiąknieta krwią wielu męczenników, począwszy od czasów świętych panońskich i meczenników srijemskich (rzymskie Sirmium): Ireneusza, Demetriusza, Euzebiusza, Anastazji, Euzebiusza i Poliona – których 1700-lecie śmierci Kościół obchodzić będzie za rok – aż do naszych czasów, kiedy to wielu duchownych i świeckich dało świadectwo wierności Bogu, Kościołowi i Stolicy Apostolskiej. Bp Srakić zauważył też, że Papieża pozdrawia diecezja, którą niegdyś jako arcybiskup srijemski kierował św. Metody, Apostoł Słowian. Ważną wymowę ma również fakt, że Jan Paweł II przybył tutaj akurat w dniu zakończenia Drugiego Synodu Kościoła lokalnego.

«Dzisiejszy dzień – kontynuował Biskup – zapisze się złotymi zgłoskami w naszej narodowej i kościelnej historii. Ta radość przybywa do nas ponownie z Wiecznego Miasta i z Krakowa, tak jak przybyła tutaj przed 764 laty wraz z bł. Salomeą, księżną krakowską, która wspólnie ze swoim mężem Kolomanem podarowała Djakovo i okolice biskupowi bośniackiemu.»

Obecny biskup djakovacko-srijemski nie mógł oczywiście nie wspomnieć o cierpieniach, jakie dotknęły tę diecezję w minionym dziesięcioleciu, o bezmyślnej brutalnej wojnie, w której ginęli niewinni, a miasta i wsie były niszczone, kościoły wysadzane w powietrze, rozpadały się domy, gospodarstwa, szkoły i szpitale. Prawdziwym symbolem tych cierpień stał się doszczętnie zrujnowanyVukovar. Przypomnieniem martyrologii miasta był przyniesiony na Liturgię krzyż z Vukovaru.

W kontekście słów o wojnie, optymizmem może napawać liczny udział we Mszy św. przedstawicieli różnych narodowości i religii. Na Liturgię z Papieżem przybyli m.in. przedstawiciele Serbskiego Kościoła Prawosławnego z metropolitą zagrzebsko-ljubljańskim i całych Włoch, Jovanem na czele.

Ojciec Święty rozpoczął swoją homilię od cytatu z Listu św. Pawła do Efezjan: «Zaklinam Was, abyście żyli w sposób godny powołania, jakim zostaliście wezwani», i skierował w ten sposób uwagę słuchaczy na istotę powołania chrześcijańskiego, czyli życie w świętości. Świętość zaś, wedle Papieża, należy realizować już tutaj na ziemi, w każdym okresie życia: w wiośnie młodości, pośród lata wieku dojrzałego i w zimie starości, a także na końcu, w momencie śmierci, w ostatnim oczyszczeniu, które przygotowała dla nas miłość Boża. Trzeba mieć świadomość, że także teraz, na początku trzeciego tysiąclecia Bóg wzywa swoich wiernych, a w szczególny sposób osoby duchowne, do odnowienia misjonarskiego zapału. Misje nie są jakimś «dodatkiem» do chrześcijańskiego wezwania. Przeciwnie, chrześcijaństwo jest misyjne z samej swojej istoty, jest wezwaniem do apostołowania.

Nawiązując do kończącego się Synodu diecezji djakovacko-srijemskiej Jan Paweł II przywołał datę 7 czerwca 879 roku, kiedy to papież Jan VIII przesłał księciu Branimirowi i biskupowi Teodozjuszowi pisma, od których rozpoczynają sie stałe kontakty między państwem chorwackim a Stolicą Apostolską.

Ojciec Święty powiedział, że także obecnie Kościół potrzebuje żywego świadectwa mieszkańców Slawonii i Srijemu. Po ciężkim okresie wojny, która w ich życiu pozostawiła głebokie i niezliczone rany, potrzebne jest dążenie do pojednania, solidarności i prawdy oraz otwarcia się na braterską miłość i stawania w obronie godności osoby stworzonej na obraz Boży.

Po południu Jan Paweł II udał się do Djakova, gdzie modlił się w tamtejszej katedrze pw. św. Piotra, zbudowanej w latach 1866-1882 przez słynnego biskupa Josipa Juraja Strossmayera, twórcę uniwersytetu w Zagrzebiu, postać wielce zasłużoną dla nauki i kultury chorwackiej.

Zagraniczne agencje o wizycie Ojca Świętego
W swojej pierwszej informacji o pielgrzymce Papieża dziennikarz „Kathpress”, Ludwig Ring-Eifel zwrócił uwagę na niezwykły „gest”, jakim swą setną podróż zagraniczną rozpoczął Jan Paweł II, który, tak jak kiedyś św. Paweł, wyruszył statkiem, by głosić Dobrą Nowinę. Jeszcze raz – pisze dziennikarz – Ojciec Święty jasno dał do zrozumienia, że mimo swoich 83 lat, czuje się nie tylko następcą „rybaka ludzi”, Piotra, ale i następcą „apostoła narodów”, Pawła. „Kathpress” wskazuje na niezwykle bogaty program pięciodniowej wizyty, w którym centralne miejsce zajęła beatyfikacja Mariji od Jezusa Ukrzyżowanego Petković, także na słowa Ojca Świętego o potrzebie pokoju i przebaczenia, wypowiedziane już przy powitaniu na lotnisku, a zwłaszcza na to, co z pewnością okaże się podczas Mszy św. i spotkania ekumenicznego w Osijeku, niedaleko „miasta męczennika” – Vukovaru.

Wieniec o długości 2,5 km
To nie pomyłka ani żart. Wierni ze wszystkich parafii Zadaru oraz członkowei ruchów katolickich archidiecezji zadarskiej rzeczywiście upletli dla Papieża girlandę o długości 2,5 km. 9 czerwca ozdobi ona podium (na którym Ojciec Święty odmawiać „Modlitwę w ciągu dnia”), promenadę nadbrzeżną i otoczenie starożytnego Forum. Na przykład neokatechumeni parafii pw. Wniebowzięcia Matki Bożej, którzy w ciągu trzech dni upletli wieniec o długości stu metrów, przymocowując liście wawrzynu i bluszczu do konopnego sznura, „materiał” czerpali ze swoich przydomowych ogrodów oraz z miejskiego parku, za zgodą przedsiębiorstwa „Nasadia”.

Poświęcenie kamieni węgielnych
Podczas Mszy św. na Delcie w Rijece w niedzielę 8 czerwca Jan Paweł II poświęci kamienie węgielne pod budowę kościoła św. Leopolda Bogdana Mandića w Poreczu i św. Józefa w Puli. Poświęci również cokół pod krzyż, który zostanie postawiony dla upamiętnienia nieżyjącego założyciela Kolegium w Pazinie, Artura Heka i wszystkich zmarłych w tym mieście.

Nocne czekanie na Papieża
Podobnie jak w wielu miejscowościach odwiedzanych przez Ojca Świętego w Polsce i innych krajach, w Rijece, w miejscu, gdzie Papież odprawi Mszę św. Planowane jest z soboty na niedzielę całonocne czuwanie. Czuwanie będzie kilkuczęściowe. Pierwsza cześć, trwająca od 21.00 do 24.00, będzie miała charakter czysto muzyczny. Wystąpi około dwudziestu wykonawców. Między innymi zaprezentowane zostaną utwory dedykowane specjalnie Janowi Pawłowi II.

Druga część czuwania, od północy aż do 6.30, to przede wszystkim modlitwa i medytacja.
Program od 6.30 do 8.30 w niedzielę przygotowały poszczególne diecezje należące do metropolii Rijeka. Będzie on pokazywał historię i aktualna sytuację trzech należących do niej Kościołów lokalnych.
Od 8.30 trwać będzie bezpośrednie przygotowanie do Mszy św. pod przewodnictwem Papieża. M. in. Dražen Žanko zaprezentuje pieśń, napisaną specjalnie z okazji trzeciej pielgrzymki Następcy św. Piotra do Chorwacji, zatytułowaną „Witaj Ojcze Święty”.