Mówiąc o wizycie w Armenii swego poprzednika – którego Karekin II gościł tam w 2001 r. – Ojciec Święty podkreślił znaczenie, jakie miała papieska Eucharystia sprawowana wówczas w patriarszej siedzibie w Eczmiadzynie. Była ona kolejnym znakiem coraz większej wzajemnej akceptacji, w oczekiwaniu na dzień, kiedy będziemy mogli wspólnie celebrować przy tym samym stole Pańskim. Benedykt XVI zwrócił uwagę, że droga do pełnej widzialnej jedności wszystkich chrześcijan jest jeszcze długa i niełatwa, ale Duch Święty kieruje Kościół zaskakującymi i często nieoczekiwanymi drogami.

„Najnowsze dzieje Ormiańskiego Kościoła Apostolskiego zostały zapisane kontrastowymi barwami prześladowania i męczeństwa, ciemności i nadziei, poniżenia i duchowego odrodzenia – mówił Benedykt XVI. – Wasza Świątobliwość i członkowie waszej delegacji osobiście przeżyli te kontrastowe doświadczenia w życiu swoich rodzin i własnym. Przywrócenie wolności Kościołowi Armenii przyniosło nam wszystkim wielką radość. Na waszych barkach spoczęło ogromne zadanie odbudowy Kościoła. Muszę wyrazić wielkie uznanie dla znacznych rezultatów duszpasterskich, osiągniętych w tak krótkim czasie zarówno w Armenii, jak i za granicą. Dokonaliście ich w dziedzinie chrześcijańskiej edukacji młodzieży, przygotowania nowego duchowieństwa, budowy nowych kościołów i ośrodków waszych wspólnot, pomocy charytatywnej potrzebującym oraz promowania chrześcijańskich wartości w życiu społecznym i kulturalnym”.

Papież podkreślił wagę dialogu teologicznego, prowadzonego od pięciu lat we wspólnej komisji, do której obok katolików oraz Kościołów tradycji syryjskiej, koptyjskiej i etiopskiej należą też i wnoszą znaczny wkład Ormianie.

„Modlimy się, aby jej działalność przybliżyła nas do pełnej, widzialnej jedności i aby nadszedł dzień, w którym jedność w wierze pozwoli nam wspólnie sprawować Eucharystię – powiedział Papież. – Zanim ten dzień nastąpi, nasze więzi umacniają i poszerzają uzgodnienia duszpasterskie zgodne z osiągniętym już stopniem porozumienia doktrynalnego. Dialog teologiczny jedynie wówczas, gdy wspiera go modlitwa i podtrzymuje efektywna współpraca, może prowadzić do jedności, jakiej Chrystus pragnie dla swych uczniów”.