„Zachęcam was do solidarności z braćmi i siostrami z Kenii w modlitwie o pojednanie, sprawiedliwość i pokój w ich kraju” – apelował Papież, zauważając, że niektórzy z nich przybyli na Plac św. Piotra. Zapewnił ich o swej bliskości. Życzył, aby prowadzone obecnie próby mediacji powiodły się i doprowadziły, przy dobrej woli i współpracy wszystkich, do sprawnego rozwiązania konfliktu. Ojciec Święty podkreślił, że przyniósł on już zbyt wiele ofiar.

Papież nawiązał też do bolesnych wiadomości ciągle napływających z Iraku, gdzie niegodziwość zdaje się nie znać granic. Ponownie ujął się za wystawioną na ciężką próbę ludnością tego kraju, modląc się dla niej o pokój. Przypomniał także o przemocy, do której ciągle dochodzi w Kolumbii. Apelował, aby położono definitywny kres nieludzkim wymuszeniom, porwaniom i zabójstwom oraz rozpoczęto proces zmierzający do pojednania, zgody, wzajemnego szacunku, przywracając braterstwo i solidarność. Tylko to zapewni sprawiedliwy postęp i da solidne podstawy pod trwały pokój – przypomniał Papież.

W zmianie postępowania może być pomocny bliski już okres Wielkiego Postu – zauważył Benedykt XVI. W Rzymie rozpocznie go 6 lutego tradycyjna liturgia z udziałem Papieża na Awentynie, z obrzędem posypania głów popiołem.

Z indywidualnych aktów pobożności Ojciec Święty przypomniał możliwość uzyskania odpustu za zmarłych od 2 do 11 lutego włącznie, czyli do wspomnienia Matki Bożej z Lourdes i zarazem 150. rocznicy Objawień. Można go otrzymać pod zwykłymi warunkami: spowiedzi, Komunii Świętej i modlitwy w intencjach Papieża – zatrzymując się przed wizerunkiem Matki Bożej z Lourdes wystawionym do publicznej czci. Osoby starsze i chore mogą taki odpust uzyskać poprzez pragnienie serca.

Pod hasłem „Służyć życiu” we Włoszech 3 lutego obchodzony jest Dzień Życia, rozpoczynający w diecezji rzymskiej Tydzień Życia i Rodziny. Popierając inicjatywę episkopatu Włoch, Benedykt XVI zachęcił wszystkich do opieki nad schorowanymi i niepełnosprawnymi. Podziękował też tym, którzy regularnie znajdują czas dla cierpiących. Natomiast rodzicom z diecezji rzymskiej życzył stałego odkrywania wielkości i piękna misji wychowawczej.

Wśród wskazanych przez Papieża wielu intencji była także modlitwa za osoby konsekrowane, które swój dzień obchodziły 2 lutego, w liturgiczne Święto Ofiarowania Pańskiego. „Niech Matka Boża wyprosi nam liczne i święte powołania do życia konsekrowanego, które stanowi dla Kościoła i świata ogromne ubogacenie” – modlił się Papież.

„Życzę osobom konsekrowanym, by ich posługa była dla świata znakiem miłości Chrystusa do Kościoła. Jej wyrazem jest całkowity dar z siebie” – powiedział Ojciec Święty w słowie do Polaków. Wszyscy jesteśmy wezwani, by odpowiedzieć na tę miłość postawą serc otwartych na potrzeby bliźnich – zaznaczył Papież, udzielając błogosławieństwa tym, którzy to zadanie realizują w codziennym życiu.


Poniżej publikujemy pełny tekst tekst przemówienia Ojca Świętego:

Drodzy bracia i siostry!

Chciałbym dziś polecić waszej modlitwie kilka intencji. W pierwszej kolejności, przypominając, że wczoraj, w liturgiczne święto Ofiarowania Pańskiego, obchodziliśmy Dzień Życia Konsekrowanego, zapraszam was do modlitwy za tych, których Chrystus powołuje, by przez specjalną konsekrację podążali za Nim bliżej niż inni. Należy okazać wdzięczność tym naszym braciom i siostrom, którzy oddają się całkowicie na służbę Bogu i Kościołowi, składając śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Niech Najświętsza Panna wyjedna liczne i święte powołania do życia konsekrowanego, które stanowi nieocenione bogactwo dla Kościoła i dla świata.

Kolejną intencję modlitewną podsuwa nam Dzień Życia, który obchodzony jest dziś we Włoszech, a którego temat brzmi „Służyć życiu”. Pozdrawiam i dziękuję wszystkim przybyłym tu, na Plac św. Piotra, by dać świadectwo swego zaangażowania w obronę i promocję życia i aby powtórzyć, że „cywilizację narodu mierzy się jego zdolnością do służenia życiu” (Orędzie episkopatu Włoch na XXX Krajowy Dzień Życia). Niech każdy, zależnie od swych możliwości, umiejętności i kompetencji, czuje się zawsze pobudzany do miłowania życia i służenia mu, od jego początku aż po naturalny kres. Jest bowiem zadaniem wszystkich przyjmowanie życia ludzkiego jako daru, który należy szanować, chronić i wspierać, tym bardziej gdy jest on kruchy i wymaga opieki i troski, zarówno przed narodzinami, jak i w fazie schyłkowej. Przyłączam się do włoskich biskupów, zachęcając tych, którzy z trudem, ale i z radością, bez rozgłosu i z wielkim oddaniem, opiekują się członkami rodziny w podeszłym wieku lub niepełnosprawnymi i tych, którzy regularnie poświęcają część swego czasu na pomoc tym osobom w każdym wieku, którzy w swym życiu doświadczają licznych i różnorodnych form ubóstwa.

Módlmy się, aby Wielki Post, który rozpocznie się w najbliższą środę obrzędem Popielca – który, jak co roku sprawować będę w bazylice św. Sabiny na Awentynie – stał się czasem prawdziwego nawrócenia dla wszystkich chrześcijan, powołanych do coraz bardziej autentycznego i odważnego dawania świadectwa swej wierze.

Zawierzmy te intencje modlitewne Matce Bożej. Od wczoraj do 11 lutego – wspomnienia Maryi Panny z Lourdes i 150. rocznicy Objawień – można uzyskać odpust zupełny, obejmujący zmarłych, na zwykłych warunkach: spowiedź, komunia i modlitwa zgodnie z intencjami papieża oraz modlitwa przed poświęconym wizerunkiem Matki Bożej z Lourdes, wystawionej na widok publiczny. Ludzie w podeszłym wieku i chorzy mogą osiągnąć to przez pragnienie serca. Niech Maryja, Matka i Gwiazda Nadziei, rozświetla nasze kroki i sprawi, byśmy byli coraz wierniejszymi uczniami Jezusa Chrystusa.

Następnie Ojciec Święty odmówił z wiernymi modlitwę Anioł Pański i udzielił zgromadzonym błogosławieństwa apostolskiego, po czym skierował do nich pozdrowienia w różnych językach, m.in. po polsku. Wcześniej jednak wygłosił dramatyczny apel-wezwanie do modlitw o pokój w różnych krajach, w których obecnie toczą się walki.

Proszę, byście przyłączyli się do braci i sióstr z Kenii – niektórzy z nich są obecni tu, na Placu św. Piotra, w modlitwie o pojednanie, sprawiedliwość i pokój w ich kraju. Zapewniając wszystkich o mojej bliskości, wyrażam życzenie, aby podejmowane obecnie wysiłki mediacyjne mogły zakończyć się powodzeniem i doprowadzić, dzięki dobrej woli i współpracy ze strony wszystkich, do szybkiego rozwiązania konfliktu, który pociągnął już za sobą zbyt wiele ofiar.

Okrucieństwo ze swym ładunkiem cierpienia zdaje się nie mieć granic w Iraku, jak mówią nam doniesienia tych dni. Raz jeszcze zabieram głos na rzecz tego boleśnie doświadczonego narodu i przywołuję dla niego pokoju Bożego.

Nie przestają zanosić płomiennych błagań do Boga w intencji Kolumbii, w której od dłuższego czasu wielu synów i córek tego umiłowanego kraju doznaje krzywd, porwań i utraty swych najbliższych w wyniku przemocy. Proszę Pana, aby położono ostatecznie kres tym nieludzkim cierpieniom i aby ludzie spotkali się na drogach pojednania, wzajemnego szacunku i szczerej zgody, odbudowując w ten sposób braterstwo i solidarność, stanowiące mocne podstawy osiągnięcia sprawiedliwego postępu i budowania trwałego pokoju.

W swym orędziu na niedawny Światowy Dzień Pokoju podkreśliłem fakt, że to w rodzinie człowiek uczy się języka obywatelskiego współistnienia i odkrywa ludzkie wartości. W najbliższych dniach obchody księżycowego Nowego Roku połączą w radości rodziny licznych krajów azjatyckich. Życzę im wszystkim wszelkiego dobra i pomyślności i mam nadzieję, że będą umieli zachować i docenić te piękne i owocne tradycje życia rodzinnego dla dobra tych narodów i krajów, w których przyszło im obecnie żyć.