Wcześniejsze rozważanie na Anioł Pański poświęcił zainaugurowanym przed stu laty obchodom Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. „Katolicy, prawosławni, anglikanie i protestanci świadomi tego, ze ich podziały są przeszkodą w przyjmowaniu Ewangelii, wspólnie, błagają Pana o dar pełnej komunii" – powiedział Papież zachęcając do modlitwy o jedność. Na wypełnionym po brzegi Placu św. Piotra byli m.in. członkowie założonej przez Paula Wattsona anglikańskiej wspólnoty Franciszkanów Pojednania.

„Wszyscy zobowiązani jesteśmy do modlitwy i podejmowania działań zmierzających do przezwyciężenia wszelkich podziałów pomiędzy chrześcijanami, odpowiadając na pragnienie Chrystusa Ut unum sint – Aby byli Jedno – powiedział Papież. Modlitwa, przemiana serca, umocnienie wspólnotowych więzi tworzą podstawę tego duchowego zrywu, który – jak sobie byśmy tego życzyli – może szybko doprowadzić uczniów Chrystusa do wspólnego sprawowania Eucharystii – znaku ich pełnej jedności”.

Tematem tegorocznego Tygodnia jest zachęta z Listu do Tesaloniczan „Nieustannie się módlcie”. Przypominając ją Papież zauważył, że ewangelizacyjna misja Kościoła biegnie drogą ekumeniczną, drogą jedności wiary, ewangelicznego świadectwa i prawdziwego braterstwa.

Po polsku Papież powiedział: „Serdecznie pozdrawiam wszystkich Polaków. W tych dniach prosimy Boga o szczególną łaskę, o dar jedności chrześcijan. Aby go otrzymać trzeba się modlić nieustannie. Niech modlitwa zanoszona przez was do Boga w duchu jedności – w rodzinach, w parafiach, we wspólnotach zakonnych – będzie świadectwem wiary i miłości, którego świat tak bardzo potrzebuje. Niech Bóg wam błogosławi”.

Rzymskie obchody Tygodnia Modlitw o jedność Chrześcijan zakończą nieszpory w Bazylice św. Pawła za Murami. Ojciec Święty będzie im przewodniczył 25 stycznia.

Poniżej publikujemy pełny tekst papieskich wystąpień.
2008-01-20 13:18 Benedykt XVI podziękował światu uniwersyteckiemu za wyrazy solidarności (dokumentacja)
Benedykt XVI podziękował światu uniwersyteckiemu podczas dzisiejszej modlitwy Anioł Pański w Watykanie za wyrazy solidarności. Na placu św. Piotra i okolicznych ulicach zebrało się ok. 200 tys. osób.

Publikujemy pełny tekst papieskich wystąpień.

Drodzy bracia i siostry!

Dwa dni temu rozpoczął się Tydzień Modlitwy o Jedność Chrześcijan, podczas którego katolicy, prawosławni, anglikanie i protestanci, świadomi, że ich podziały stanowią przeszkodę dla przyjęcia Ewangelii, błagają razem Pana, w sposób jeszcze bardziej intensywny, o dar pełnej jedności. Ta opatrznościowa inicjatywa narodziła się sto lat temu, gdy ojciec Paul Wattson zapoczątkował „oktawę” modlitwy o jedność wszystkich uczniów Chrystusa. Dlatego obecni są na Placu św. Piotra duchowi synowie i córki Ojca Wattsona, bracia i siostry z Atonement, których pozdrawiam serdecznie i których zachęcam do kontynuowania ich specjalnego oddania sprawie jedności. Mamy wszyscy obowiązek modlić się i działać na rzecz przezwyciężenia wszelkich podziałów między chrześcijanami, odpowiadając na pragnienie Chrystusa „Ut unum sint”. Modlitwa, nawrócenie serca, umocnienie więzi jedności stanowią istotę tego ruchu duchowego, który, jak sobie życzymy, oby mógł doprowadzić szybko uczniów Chrystusa do wspólnego sprawowania Eucharystii, będącej wyrazem ich pełnej jedności.

Biblijny temat w tym roku bogaty jest w znaczenie: „Nieustannie się módlcie” (1 Tes 5, 17). Św. Paweł zwraca się do wspólnoty Tesalonik, w której łonie dochodziło do sporów i konfliktów, ażeby z mocą przypomnieć o niektórych podstawowych zachowaniach, wśród których wyróżnia się właśnie nieustanna modlitwa. Poprzez tę swoją zachętę pragnie on dać do zrozumienia, że z nowego życia w Chrystusie i w Duchu Świętym wypływa zdolność do przezwyciężenia wszelkiego egoizmu, do życia razem w pokoju i w braterskiej jedności, do noszenia chętnie brzemion i cierpień innych. Nie możemy nigdy ustawać w modlitwie w intencji jedności chrześcijan! Kiedy w czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus modlił się, aby Jego uczniowie „byli jedno”, miał na myśli określony cel: „ażeby świat uwierzył” (Gv 17, 21). Misja ewangelizacyjna Kościoła przebiega więc przez drogę ekumenizmu, drogę jedności wiary, ewangelicznego świadectwa i autentycznego braterstwa.

Jak każdego roku, w przyszły piątek 25 stycznia udam się do bazyliki św. Pawła za Murami, by zakończyć podczas uroczystych Nieszporów Tydzień Modlitwy o Jedność Chrześcijan. Zapraszam rzymian i pielgrzymów, aby przyłączyli się do mnie i do chrześcijan Kościołów i Wspólnot kościelnych, którzy wezmą udział w tym nabożeństwie, by wypraszać u Boga cenny dar pojednania między wszystkimi ochrzczonymi. Niechaj Święta Boża Rodzicielka, której objawienie się Alfonsowi Ratisbonne w kościele Sant’Andrea delle Fratte wspominamy dzisiaj, wyjedna u Pana dla wszystkich uczniów obfitość Ducha Świętego, tak abyśmy razem mogli osiągnąć doskonałą jedność i w ten sposób dać świadectwo wiary i życia, którego świat tak pilnie potrzebuje.

Po modlitwie Anioł Pański Papież powiedział:

Pragnę nade wszystko pozdrowić młodzież uniwersytecką, profesorów i was wszystkich, tak licznie przybyłych dziś na Plac św. Piotra, by wziąć udział w modlitwie Angelus i aby wyrazić mi waszą solidarność; ogarniam myślą i pozdrawiam także tych, którzy łączą się z nami duchowo. Z serca wam dziękuję, drodzy przyjaciele; dziękuję Kardynałowi Wikariuszowi, od którego wyszła inicjatywa tego spotkania. Jak wiecie, bardzo chętnie przyjąłem uprzejme zaproszenie, jakie skierowano do mnie, bym wziął udział w ubiegły czwartek w inauguracji roku akademickiego na rzymskim Uniwersytecie „La Sapienza”. Znam dobrze tę uczelnię, szanuję ją i przywiązany jestem do uczęszczających na nią studentów: każdego roku przy licznych okazjach wielu z nich przybywa na spotkania ze mną do Watykanu, razem z kolegami z innych uniwersytetów. Niestety, jak wiadomo, atmosfera, jaka się wytworzyła, sprawiła, że moja obecność na tej ceremonii stała się niepożądana. Zrezygnowałem wbrew mojej woli, chciałem jednak mimo wszystko wysłać tekst, jaki przygotowałem na tę okazję. Ze środowiskiem uniwersyteckim, które przed długie lata było moim światem, łączą mnie miłość do poszukiwania prawdy, do konfrontacji, do dialogu szczerego i nacechowanego szacunkiem dla wzajemnych stanowisk. To wszystko jest również posłannictwem Kościoła, zaangażowanego w wierne podążanie za Jezusem, Nauczycielem życia, prawdy i miłości. Jako, by tak rzec, emerytowany profesor, który spotkał w swym życiu tak wielu studentów, zachęcam wszystkich was, drodzy studenci uniwersyteccy, byście z szacunkiem odnosili się do cudzych opinii i w wolnym, i odpowiedzialnym duchu szukali prawdy i dobra. Wobec wszystkich i każdego ponawiam wyrazy mej wdzięczności, zapewniając o mojej miłości i mojej modlitwie.

Idziemy naprzód w tym duchu braterstwa i miłości do wolności i prawdy oraz wspólnego zaangażowania na rzecz społeczeństwa braterskiego i tolerancyjnego.