Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

Dzisiejsza uroczystość świętych apostołów Piotra i Pawła, jak wiecie jest obchodzona przez Kościół powszechny, ale ze szczególną radością przeżywana jest przez Kościół Rzymu, ponieważ w ich świadectwie przypieczętowanym krwią tkwi jego fundament. Rzym żywi szczególną miłość i wdzięczność dla tych mężów Bożych, przybyłych z dalekiej krainy, aby głosić, za cenę swego życia, tę Ewangelię Chrystusa, której całkowicie się poświęcili. Chwalebne dziedzictwo tych dwóch apostołów jest źródłem duchowej chluby dla Rzymu a jednocześnie wezwaniem, aby żyć cnotami chrześcijańskimi, zwłaszcza wiarą i miłością: wiarą w Jezusa jako Mesjasza i Syna Bożego, którą Piotr wyznał jako pierwszy a Paweł głosił narodom; oraz miłością, z jaką ten Kościół został powołany do służenia w perspektywie powszechnej.

W modlitwie „Anioł Pański” łączymy wspomnienie świętych Piotra i Pawła ze wspomnieniem Maryi, żywego obrazu Kościoła, Oblubienicy Chrystusa, który „użyźnili własną krwią” (antyfona na wejście Mszy dzisiejszego dnia). Piotr osobiście poznał Maryję i w rozmowie z Nią, zwłaszcza w dniach poprzedzających Pięćdziesiątnicę (por. Dz 1,14), mógł pogłębić znajomość tajemnicy Chrystusa. Paweł głosząc wypełnienie zbawczego planu „w pełni czasu”, nie omieszkał przypomnieć „niewiasty” z której Syn Boży narodził się w czasie (por. Ga 4,4). W ewangelizacji obydwu apostołów tutaj w Rzymie znajdują się także korzenie głębokiego i wielowiekowego nabożeństwa Rzymian do Maryi Panny, przyzywanej zwłaszcza jako „Salus Populi Romani”. Maryja, Piotr i Paweł są naszymi towarzyszami podróży w poszukiwaniu Boga; są naszymi przewodnikami na drodze wiary i świętości. Popychają nas ku Jezusowi, abyśmy czynili to wszystko, czegokolwiek od nas żąda. Przyzywajmy ich pomocy, aby nasze serca mogły być zawsze otwarte na natchnienia Ducha Świętego i na spotkanie z braćmi.

W celebracji eucharystycznej, sprawowanej dziś rano w bazylice świętego Piotra, poświęciłem paliusze arcybiskupów metropolitów nominowanych w minionym roku, pochodzących z różnych części świata. Ponawiam moje pozdrowienia i życzenia dla nich, dla ich krewnych oraz osób, które im towarzyszą w tym ważnym wydarzeniu. Niech paliusz pogłębiając więzi komunii ze Stolicą Piotrową, będzie zawsze bodźcem do coraz bardziej ofiarnej posługi osobom powierzonym ich duszpasterskiej gorliwości. Podczas tej liturgii z radością powitałem członków delegacji przybyłej do Rzymu w imieniu Patriarchy Ekumenicznego, umiłowanego brata Bartłomieja I aby, jak co roku uczestniczyć w uroczystości świętych apostołów Piotra i Pawła. Także ta obecność jest znakiem braterskich więzi istniejących między naszymi Kościołami. Módlmy się, aby umocnił się między nami proces jedności.

Modlimy się dziś szczególnie za miasto Rzym, prosimy dla niego o dobrobyt duchowy i materialny: niech Boża łaska wspiera wszystkich mieszkańców Rzymu, aby w pełni żyli wiarą chrześcijańską, zaświadczoną z niezłomnym zapałem przez świętych Piotra i Pawła. Niech się za nami wstawia Najświętsza Dziewica, Królowa Apostołów.

Po modlitwie „Anioł Pański” Ojciec Święty pozdrowił zgromadzonych wiernych i poprosił ich o modlitwę w intencji pomyślnego przebiegu rozpoczynającej sił w najbliższą niedzielę jego pierwszej pielgrzymki do krajów Ameryki Łacińskiej.

„W przyszłym tygodniu od 5 do 13 lipca udam się do Ekwadoru, Boliwii i Paragwaju. Proszę was wszystkich, byście towarzyszyli mi w modlitwie, aby Pan pobłogosławił tę moją podróż na, jak możecie sobie wyobrazić, bardzo mi bliski kontynent Ameryki Łacińskiej. Wyrażam drogim mieszkańcom Ekwadoru, Boliwii i Paragwaju radość, że będą mógł ich odwiedzić w ich domu i proszę zwłaszcza was o modlitwę za mnie i za tę podróż, aby Maryja Panna obdarzyła nas łaską swego towarzyszenia nam wszystkim swoim macierzyńskim wstawiennictwem.