Hierarchia tych dwóch wyspiarskich krajów Oceanii tworzy wspólną konferencję episkopatu. Ewangelizacja rozpoczęła się tam w połowie XIX wieku. Dziś w Papui Nowej Gwinei katolików jest niecałe 2 mln, czyli ok. 30 proc. ludności, a na Wyspach Salomona niewiele ponad 100 tys., czyli ok. 20 proc. mieszkańców. Większość stanowią tam protestanci i anglikanie. Papua Nowa Gwinea ma 19 katolickich diecezji w trzech metropoliach, a Wyspy Salomona jedną metropolię składającą się z trzech diecezji.

Misjonarze zagraniczni wnieśli ogromny wkład w ewangelizację obu krajów i do dziś stanowią znaczną część tamtejszego episkopatu. Zrobili oni też wiele dla inkulturacji Ewangelii i budzenia rodzimych powołań, które obecnie są tam liczne, w przeciwieństwie do innych krajów Oceanii, jak zwłaszcza Nowa Zelandia czy Australia. Kościół jest bardzo czynny na polu edukacji, której władze państwowe nie zapewniają wszystkim. Ponieważ szkoły nie są obowiązkowe, wielu ubogich do nich nie uczęszcza. Jest to też jedna z przyczyn przestępczości młodocianych. Obok troski o młodzież priorytetami Kościoła Papui Nowej Gwinei i Wysp Salomona są też rodzina, formacja duchowieństwa i świeckich, walka z epidemią AIDS oraz problemy sprawiedliwości i pokoju. Do poważnych problemów należy tam także szerzenie się sekt pochodzących z USA czy Nowej Zelandii.