Już jako młody człowiek pragnął zostać kapłanem. Przeszkodą stała się likwidacja przez reżim komunistyczny w 1948 r. oficjalnych struktur Kościoła greckokatolickiego, istniejącego od 1698 r. Życie abp Mureşana jest niezwykłą i piękną kartą wierności wobec Następcy św. Piotra. Abp Lucian Mureşan (Rumunia), greckokatolicki arcybiskup większy Făgăraş i Alba Iulia. Urodził się 23 maja 1931 w Ferneziu wiosce, która jest obecnie częścią miasta Baia Mare, jako dziesiąty z dwanaściorga dzieci w rodzinie grekokatolickiej. W okresie dyktatury komunistycznej łączył naukę w szkole tapicerskiej z tajnym przygotowaniem do kapłaństwa. W czasie zasadniczej służby wojskowej skierowany został do szkoły oficerów lotnictwa, ale wydalono go, gdy okazało się, że jest grekokatolikiem i wysłano do budowania elektrowni wodnej w Bicaz.

Kontynuuje studium w wyższym seminarium duchownym obrządku łacińskiego, ale w roku akademickim 1958/59 został zmuszony do opuszczenia uczelni, aby uniknąć represji władz wobec innych studentów i władz kościelnych. Znalazł się natychmiast w kręgu osób śledzonych przez osławioną Securitate. Przez rok nie może znaleźć jakiejkolwiek pracy. Przez kolejne dziesięć lat pracował jako robotnik w kamieniołomach. Łączył ją z konspiracyjnym przygotowaniem do kapłaństwa. Mimo przeszkód uzyskał licencjat z teologii, a 19 grudnia 1964 roku został tajnie wyświęcony na kapłana przez biskupa Dragomira, dopiero wypuszczonego z więzienia.

Przez kolejne lata tajnie wykonywał posługę kapłańską jednocześnie pracując zawodowo, najpierw we wspomnianych kamieniołomach, a później w zarządzie utrzymani dróg i mostów, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę w czerwcu 1990 roku.

14 marca 1990 Jan Paweł II mianował go biskupem Maramureş z siedzibą w Baia Mare. Sakry biskupiej udzielił mu kardynał Alexandru Todea. 4 lipca 1994 Jan Paweł II mianował go arcybiskupem Făgăraş i Alba Iulia z siedzibą w Blaj. 16 grudnia 2005 Benedykt XVI podniósł archidiecezję do rangi arcybiskupstwa większego, a jego samego do godności arcybiskupa większego. Trzykrotnie - od 1998 do 2001, od 2004-2007 i od 2010 wybierany był na przewodniczącego rumuńskiego episkopatu. Jest współprzewodniczącym Komisji Wspólnej ds. dialogu Kościoła greckokatolickiego z Kościoła prawosławnego. Ze względu na wiek (ponad 80 lat) nie należy on do grona elektorów.