Przemówienie Jan Pawła II wygłoszone 26 czerwca we Lwowie podczas spotkania z młodzieżą.

1. "Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego"! (J 6,68) Najdroższa młodzieży Ukrainy, Apostoł Piotr skierował te słowa do Jezusa, który przedstawił się tłumom jako chleb, który z nieba zstąpił, aby ludziom dać życie wieczne (por. J 6,58). Dzisiaj z radością powtarzam te słowa pośród was, co więcej, powtarzam je w waszym imieniu i wraz z wami.

Dzisiaj Chrystus wam stawia pytanie, które wówczas postawił Apostołom: "Czyż i wy chcecie odejść?" A wy, młodzi ludzie Ukrainy, co odpowiecie? Jestem pewien, że wraz ze mną również wy powtórzycie te słowa Piotra: "Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego". Kiedy widzę was tak licznych i rozentuzjazmowanych, powracam myślą do Światowego Dnia Młodzieży, który odbył się w Rzymie w sierpniu ubiegłego roku, a w którym uczestniczyło także wielu z was. Tam wezwałem młodych całego świata do otwarcia wielkiego "laboratorium wiary", w którym można by badać i zgłębiać motywy naśladowania Chrystusa Zbawiciela.

Dzisiaj doświadczamy szczególnego momentu tego "laboratorium wiary", tutaj, na waszej ziemi, dokąd przed ponad tysiącem lat dotarło głoszenie Ewangelii. Ponownie na początku trzeciego tysiąclecia Chrystus powtarza Wam: "Za kogo Mnie uważacie?" (Mt 16, 15). Najdrożsi, Papież przybył do was, aby zachęcić do odpowiedzi: "Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego" (Mt 16, 16); "Ty masz słowa życia wiecznego" (J 6, 68).

2. Tak, najdrożsi młodzi, Chrystus ma "słowa życia wiecznego". Jego słowa trwają wiecznie, a nade wszystko otwierają nam bramy życia wiecznego. Kiedy Bóg mówi, Jego słowa dają życie, powołują do istnienia, ukazują drogę, odradzają rozczarowane i zabłąkane serca i wlewają w nie nową nadzieję. Kiedy czytamy Biblię, od pierwszych jej stron odkrywamy, że mówi do nas Bóg.

Mówi, dając stworzeniu życie: niebo, ziemia, światło, wody, żywe istoty, mężczyzna i kobieta, wszystko istnieje dzięki Jego słowu. Jego słowo nadaje sens wszystkim rzeczom, wydobywając je z chaosu. Dlatego przyroda jest olbrzymią księgą, w której ze zdumieniem możemy znajdywać coraz to nowe ślady Boskiego Piękna! Jeszcze bardziej aniżeli w stworzeniu, Bóg przemawia w historii ludzkości.