O człowieku wolnym

3. Moja odpowiedź
Chorą ideą wolności karmi się współczesna kultura. Wolność pojmowana jako prawo do robienia wszystkiego, na co człowiek ma ochotę. Wolność bywa traktowana jako wartość absolutna. Z taką wizją Jan Paweł II się nie zgadzał. Owszem, widział wolność jako podstawową ludzką szansę. Ale ta szansa przynosi dobry owoc wtedy, gdy człowiek dobrze wybiera. Gdy postępuje zgodnie z sumieniem. Dodajmy, sumieniem dobrze wskazującym na obiektywne wartości i przestrzegającym przed złem. Czym jest moja wolność? Prawem do ucieczki od zadań czy raczej wezwaniem robienia tego, co powinienem? Jan Paweł II cenił wolność, ale wskazywał, że jest w niej ukryta skłonność do sprzeniewierzania się Prawdzie i Dobru, aż do radykalnego buntu. Odwieczna pokusa brzmi: „Będziecie jak Bóg”.

Tak pojęta wolność prowadzi człowieka do zniewolenia sobą samym, autozaczadzenia pożądaniami. Dlatego, pisał Jan Paweł II: „wolność potrzebuje wyzwolenia”. „Jej wyzwolicielem jest Chrystus”. Chrześcijańską formułą wolności jest krzyż – dać się innym do końca. Bo nie wolność jest najważniejsza, ale miłość. Nie brak dziś opinii, że trzeba odrzucić normy moralne, dogmaty, pewne prawdy. Że wolny człowiek musi nauczyć się żyć bez pewników. Kiedy przychodzi pokusa, by zgodzić się z tą wizją, warto przypomnieć sobie Jana Pawła II. Nikt nie zwoził ludzi siłą na spotkania z nim. Przychodzili, bo czuli, że ma do zaoferowania skałę, fundament dla życia jednostek oraz wolnych i prawych społeczeństw.

4.Modlitwa o wolność
Sługo Boży, Janie Pawle! Powtarzałeś, że wolność jest nam dana i zadana. Pomóż nam być ludźmi prawdziwie wolnymi. Upraszaj nam dar delikatnych sumień, szukających prawdy i dobra. Pomóż nam wybierać zgodnie z Bożą wolą. Ucz nas, że wolność nie jest celem samym w sobie, ale jest dla miłości.

5. Przeczytaj
• Encyklika „Veritatis splendor”