Podejmijcie pasjonujące wyzwanie nowej ewangelizacji

Drogi arcybiskupie Cremona,
Szanowni Państwo,
Drodzy Bracia i Siostry!

Moja pielgrzymka na Maltę rozpoczęła się chwilą cichej modlitwy w grocie św. Pawła, który jako pierwszy przyniósł wiarę na te wyspy. Przybyłem śladem tych niezliczonych pielgrzymów, którzy w ciągu wieków modlili się w tym świętym miejscu, powierzając siebie, swoje rodziny i pomyślność tego narodu wstawiennictwu Apostoła Narodów. Cieszę się, że jestem wreszcie pośród was i pozdrawiam was wszystkich z wielką miłością w Panu!

Rozbicie się statku wiozącego św. Pawła i jego trzymiesięczny pobyt na Malcie na trwałe zapisało się w historii waszego kraju. Jego słowa skierowane do towarzyszy przed przybyciem na Maltę są zapisane dla nas w Dziejach Apostolskich i stały się szczególnym tematem waszych przygotowań do mojej wizyty. Te słowa – „Jeħtieg iżda li naslu fi gżira” („Musimy przecież dopłynąć do jakiejś wyspy”, Dz 27,26) - w ich oryginalnym kontekście są wezwaniem do odwagi w obliczu nieznanego i do niezawodnego zaufania niezgłębionej opatrzności Bożej.

Rozbitkowie byli serdecznie przyjęci przez Maltańczyków, idąc za przykładem św. Publiusza. W Bożym planie św. Paweł stał się w ten sposób waszym ojcem w wierze chrześcijańskiej. Dzięki jego obecności pośród was, Ewangelia Jezusa Chrystusa głęboko zakorzeniła się i zaowocowała nie tylko w życiu jednostek, rodzin i wspólnot, ale także w kształtowaniu tożsamości narodowej Malty oraz jej tętniącej życiem i wyróżniającej się kultury.

Apostolskie trudy Pawła zrodziły też bogate plony w pokoleniach kaznodziejów, którzy poszli w jego ślady, a szczególnie w bardzo wielu kapłanach i zakonnikach, którzy naśladowali jego zapał misyjny, pozostawiając Maltę, aby nieść Ewangelię do odległych brzegów. Cieszę się, że mam okazję spotkać tak wielu z nich dzisiaj w tym kościele św. Pawła i dodać im odwagi w ich w wymagającym, a często heroicznym powołaniu. Drodzy misjonarze, dziękuję wam wszystkim w imieniu całego Kościoła za wasze świadectwo zmartwychwstałemu Panu i za wasze życie spędzone w służbie innym. Wasza obecność i działalność w tak wielu krajach świata przynosi zaszczyt waszej ojczyźnie i świadczy o ewangelicznym porywie, głęboko osadzonym w Kościele na Malcie. Prośmy Pana, aby pobudził wiele innych kobiet i mężczyzn do kontynuowania szlachetnej misji głoszenia Ewangelii i pracy na rzecz nadejścia królestwa Chrystusowego w każdym kraju i narodzie!