Przemówienie wygłoszone w czasie nabożeństwa ekumenicznego

Jan Paweł II, Wrocław, 31 maja 1997 r.

publikacja 09.04.2005 09:35

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

1. Serdecznie witam wszystkich obecnych na naszej wspólnej modlitwie ekumenicznej. Dziękuję księdzu biskupowi opolskiemu za słowa powitania i pozdrowienia. Pozdrawiam księdza biskupa Jana Szarka - prezesa Polskiej Rady Ekumenicznej, a w jego osobie wszystkich przedstawicieli Kościołów i Wspólnot kościelnych zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej. W poczuciu wspólnoty w Chrystusie pozdrawiam siostry i braci z innych lokalnych Kościołów prawosławnych, a także przedstawicieli Kościołów i Wspólnot kościelnych z zagranicy. Zgromadził nas tu Chrystus, nasz Pan i Zbawiciel. Niech święte Imię Jego będzie uwielbione na tym spotkaniu, a Duch Jego niech sprawia owocowanie słowa Bożego, którego wysłuchaliśmy w posłuszeństwie wiary. Panu Prezydentowi i najwyższym władzom dziękuję za ich obecność na tym ważnym spotkaniu ekumenicznym.

2. Przewodnią myśl naszej dzisiejszej liturgii słowa stanowi to, co Jezus zawarł w swojej arcykapłańskiej modlitwie, w przeddzień męki i śmierci na krzyżu. Jest to mianowicie modlitwa o jedność Jego uczniów: Ojcze, "nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał" (J 17,20-21). Wezwanie to obejmuje nie tylko apostołów, ale także wszystkie pokolenia tych, którzy od apostołów przejmą tę samą wiarę. Stale do tych właśnie Chrystusowych słów z wieczernika nawiązujemy tak w modlitwie, jak i w ekumenicznym działaniu: Ut unum sint. Chodzi tutaj o jedność na podobieństwo jedności trynitarnej: "Jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie". Wzajemne przenikanie się Osób w jedności Bożej Trójcy jest najwyższym kształtem jedności, najwyższym jej wzorcem.

Pierwsza strona Poprzednia strona strona 1 z 6 Następna strona Ostatnia strona
oceń artykuł Pobieranie..