Pawłowym szlakiem z Janem Pawłem II... przez Syrię, Grecję i Maltę

Nawiedzenie miejsc związanych z działalnością misyjną św. Pawła to zaczerpnięcie ducha dla nowej ewangelizacji na początku trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa.

Malta
Wyspa Malta, leżąca na południe od Sycylii na Morzu Śródziemnym, była znanym miejscem przystanku na rzymskim szlaku morskim, łączącym Europę z Afryką. Kursujące tędy w starożytności statki woziły winogrona oraz inne tropikalne owoce z Aleksandrii do Italii. Ta mała wyspa stała się w roku 60 miejscem ocalenia dla więźnia Pawła i towarzyszy, przewożonych w niedogodnej porze sztormów z Cezarei Palestyńskiej przez południowe wybrzeże Azji Mniejszej i Kretę do Italii - do Rzymu. Jak czytamy w Dz 27,1-44, burza rozbiła statek, zaś rozbitkowie cudem ocaleni dotarli do Malty.

Pobyt Apostoła na wyspie, opisany w Dz 28, potwierdzają liczne pamiątki. Wyspa nosiła w starożytności nazwę Melita, podobnie jak jej stolica. Dzisiejsze główne miasto Malty i współczesna stolica - La Valletta - wznosi się na skalistym północnym brzegu wyspy. Na Malcie Apostoł spotkał się z kolejnym już prokonsulem rzymskim - Publiuszem oraz z wielką gościnnością i serdecznością mieszkańców, znajdujących się pod wpływem kultury fenickiej, posługujących się zbliżonym do aramejskiego językiem semickim, obok oficjalnie używanych wówczas języków greckiego i łacińskiego.

W północno-zachodniej zatoce maltańskiej, nazywanej Zatoką św. Pawła, odkryto fundamenty rzymskiej willi, którą identyfikuje się z domem rzymskiego prokuratora. Miejscowy kościół znajdujący się w zatoce nazywano "kościołem powitania św. Pawła". Nazwa pobliskiej wioski - "Sucha" - nawiązuje do opowiadania o przemoczonym Pawle, który suszył się przy ognisku po uratowaniu z morza (zob. Dz 28,2-6).
Budynek urzędu zajmowanego przez Publiusza znajdował się w starożytnej stolicy - Melicie, dziś nazywanej Medyną. W miejscu tym chrześcijanie wznieśli w XVII w. wspaniałą kopulastą katedrę, upamiętniającą cudowne uzdrowienie ojca prokuratora przez Pawła (zob. Dz 28,7-10).

Trzymiesięczny pobyt Apostoła na Malcie upamiętnia kościół św. Pawła i grota w krypcie kościoła oraz katakumby w dzielnicy znajdującej się za murami Medyny, zwanej Rabat. Na barokowym ołtarzu przedstawiono scenę, w której Paweł strząsa do ognia węża uczepionego jego ręki. W kaplicy Publiusza pokazuje się też złoty relikwiarz w kształcie ramienia, z pamiątkami po świętym Pawle. W grocie, stanowiącej kryptę kościoła, w czasach Pawła miało mieścić się rzymskie więzienie. Marmurowe rzeźby w trzech ołtarzach groty przedstawiają postacie świętych Pawła oraz Łukasza i Trofima - towarzyszy Apostoła. W niszy groty stoi marmurowa figura św. Pawła trzymającego księgę Pisma Świętego. W pobliżu kościoła znajduje się też budynek Bractwa św. Pawła, starającego się upamiętniać pobyt Apostoła na wyspie. Malowidła w miejscowych katakumbach przedstawiają wczesnochrześcijańską agapę nawiązującą do nauki św. Pawła o miłości (zob. 1 Kor 11,33; 13,1-13). Według miejscowej tradycji, prokurator Publiusz, przyjąwszy chrzest z rąk Pawła, został następnie przez niego ustanowiony pierwszym biskupem Malty, i obok Apostoła jest osobą najbardziej czczoną przez Maltańczyków. Świętego Pawła przedstawia się na Malcie nie jak zazwyczaj z mieczem w ręku, lecz z wężem, który nie uczynił mu żadnej krzywdy (zob. Mk 16,18).

W maltańskiej Zatoce św. Pawła, na małej wysepce Salmunetta, na monumentalnym cokole postawiono w XIX w. ogromny pomnik Apostoła Narodów, który wyciągając ręce ku morzu w pozie retora i triumfatora, nadal głosi światu orędzie Ewangelii.
«« | « | 1 | 2 | 3 | 4 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg